Op de vooravond van Wapenstilstand kwam de Britse triphop-formatie Lamb hun amper één maand oude worp ‘Backspace unwind’ aan het Belgische publiek voorstellen. Het was maar liefst de zesde keer sinds hun reünie in 2009 dat de groep op een Belgisch podium zou staan en dat de liefde groot was verkondigden zowel Andy Barlow als Lou Rhodes meermaals tijdens het concert. Zo beweerde Lou dat ze een dag eerder zwaar verkouden was geworden, maar nadat ze op Zaventem geland waren zich meteen genezen voelde. Van die verkoudheid was in elk geval niets te merken.
Voor het concert vroegen we ons af wat de artieste deze keer zou aanhebben. Niet dat we zo’n fashionistas zijn, maar de zangeres slaagt er telkens in om sprookjesachtig voor de dag te komen. In de AB verscheen ze in de gedaante van een Griekse godin, een outfit waar zowel mannen als vrouwen met open mond naar keken. Dat die nieuwe plaat moest voorgesteld worden, werd vanaf het begin duidelijk. ‘In binary’ neigt meer naar techno dan triphop en zette samen met nieuwe single ‘We fall in love’ meteen de toon van de avond. Bassist Jon Thorne deed zijn uiterste best om zich in te houden nadat hij zich tijdens een eerder optreden te hard gaf en zijn ligamenten scheurde, Rhodes schreed gracieus over de bühne en Barlow schreeuwde onversterkt aanmoedigingen het publiek in. Pas bij het vierde nummer kwam met ‘Little things’ de eerste hit tevoorschijn en werden de aanmoedigingen echt aanhoord.
Vervolgens haalde de band de vaart meteen uit het concert door de prachtige pianoballad ‘As satellites go by’ en de titelsong van het nieuwe album ‘Backspace unwind’. Die laatste dreunde als een waar house-anthem door de zaal en even waanden we ons op de officieuze afterparty van I Love Techno. ‘What makes us human’ demonstreerde de vocale capaciteiten van Rhodes en met ‘God bless’ werd voor het eerst uit hun debuutplaat geput. Twee liedjes later ervaarde een goed volgelopen AB een golf van kippenvel bij de eerste noten van ‘Gabriel’. Koppels grepen elkaar vast, wie alleen was keerde zich in zichzelf; er werd gedanst en gehuild. Veel puurder kan schoonheid niet worden. Wat later kwam de andere kant van die pure onschuld naar boven met een vertraagde en uiterst sexy versie van ‘B-Line’. De reguliere set sloot vervolgens stijlvol af met ‘Sweet’.
Onder luid applaus werden de Britten terug het podium opgejaagd, en als bedanking daarvoor kreeg de zaal nog enkele andere publiekslievelingen voorgeschoteld, te beginnen met ‘What sound’, gevolgd door die andere tearjerker ‘Gorecki’. In beide nummers werd gebruikt gemaakt van echte drums, wat het geheel nog overweldigender maakte. Vervolgens verdwenen ze nog eens van het podium, om ook nu weer terug te komen, aan te kondigen dat ze terug te vinden zouden zijn aan de merchtafel en af te sluiten met klassieker ‘Trans fatty acid’: een bijna tien minuten durende elektronische trip met Rhodes op gitaar. Wie op dat moment nog duivels te ontbinden had, kon geen betere aanleiding vragen.
Eerlijk is eerlijk: deze recensent is fan. Ik zag sinds hun reünie al elk Belgisch concert en vind dat ze blijven groeien. Nieuwe platen na een winterslaap zijn altijd bang afwachten op kwalitatief niveau, maar Lamb doet dat goed. Op het podium lijken ze er steeds meer plezier in te hebben en de trouwe fans worden nooit teleurgesteld. Opvallend is wel dat het grote publiek dit keer een pak makker was. Dat ‘Backspace unwind’ nog net geen maand uit is en er toch zes maal uit geput werd zal daar ongetwijfeld een grote rol in gespeeld hebben, maar dat mag zeker niet weg nemen dat Lamb hier opnieuw kwam, zag en overwon.
Een volledige concertkalender, info en tickets vind je op de site van Ancienne Belgique. Ze programmeren binnenkort onder andere Courtney Barnett (16.11), Dans Dans (19.11) en Iceage (29.11).
Late deze maand doet Lamb vier keer Nederland aan. Data, info en tickets vind je op hun website.