De altpop-zangeres Mø kwam in de dancehall de massa in beweging krijgen. Dat lukte haar bij aanvang meer dan aardig tijdens een set die stoer en intens overkwam. De artieste smeet zich en stuiterde van ene kant van het podium naar het andere, terwijl ze eerder schreeuwde dan zong. Dat die vocals dan soms eens iets te ver uit de bocht schoten tijdens bijvoorbeeld ‘Walk this way’ mocht de pret niet drukken. In het begin kreeg het concert een bijpassende overstuurde instrumentatie: in de driekoppige band kreeg de gitaar veel ruimte om vuile klanken te produceren, terwijl de drums een opzwepende dimensie gaven aan de liedjes.
Na een drietal nummers haalde Mø echter de vaart uit het concert en verloor ze de ruige sound die het beginoffensief zo genietbaar maakten. We hoorden het nieuwe nummer ‘One more’ dat de singer-songwriter met Elliphant schreef en hoewel het als een party-anthem bedoeld leek, vonden we het weinig sprankelend en cheesy. Ook het nieuwjaarsliedje liet ons underwhelmed en zo gaf de Scandinavische de indruk ten eerste niet over genoeg sterk materiaal te beschikken om een uur te vullen en ten tweede vooral tijdens de rustigere songs de grote zaal niet in haar greep te kunnen krijgen. Daarom was het ook fijn een extra dosis funk in het wel degelijk geslaagde ‘Slow love’ te horen. Uiteindelijk eindigde Mø net zo explosief als ze startte, met ook de onweerstaanbare Major Lazer-samenwerking ‘Lean on’ en een opruiend ‘Glass’. Zo kregen we een helft wilde hits en een helft iets minder goed uitvallende trage liedjes: iets minder dan we gehoopt hadden, maar meer dan voldoende om er een fijne show van te maken.
Alles over Dour vind je op onze live-pagina. Foto’s van de vierde dag via deze link.