Verslag White Lung + Thee Oops, De Kreun Kortrijk, 18 november 2014

door Pieter Malliet

In het kader van de Autumn Falls concertreeks haalde Toutpartout punksensatie White Lung naar België. Waar de verwachtingen van bij debuut ‘It’s evil’ meteen erg hoog gespannen stonden, hebben ze die met het dit jaar verschenen prima langspeler ‘Deep fantasy’ zowat helemaal ingelost. Benieuwd naar wat de Canadezen er op de planken van terecht brengen, togen we gisteren in ons rafeligste plunje richting Kortrijkse Kreun.

Eerst mogen de uit Sardinië afkomstige Italianen van Thee Oops de zaal opwarmen. Het vijftal steekt overtuigend van wal met agressieve punkrock in de enge betekenis van het genre. Tussen de hectisch voortjakkerende strofes door wordt in de refreinen via een break wat ruimte gecreëerd om de spanning voor even te ontladen. Drummer Dam legt een hels tempo op en met hun droge, scherpe sound klinken de gitaren alsof ze met prikkeldraad zijn bespannen. Thee Oops overschrijden de aangekondigde halfuur grens en dat is misschien wel een beetje teveel van het goede. Zo zorgen ze er immers voor dat de aandacht tegen het eind gebeurlijk al eens kan verslappen.

White Lung

Die kans geeft White Lung ons dan weer allerminst, vermits ze met hun gedecideerde set van 25 minuten droog aan de haak qua tijdsduur toch wat underachieven. Afgekruid met singles ‘Drown with the monster’ en ‘Face down’ krijgen we vooral nummers uit hun recentste worp te horen; en dit in een bewust onderkoelde en theatraal statische performance die succesvol drijft op de uitstraling van frontvrouw Mish Way.

Een grote troef van de band is uiteraard het ingenieuze gitaarspel van Kenneth William. Waar dit op plaat soms al te opzichtig wordt uitgespeeld door zijn sound bombastisch aan te dikken, zijn wij meer te vinden voor de drogere liveaanpak waarbij zijn snedige en inventieve arsenaal aan postpunkriffs en -riedels iets bescheidener hun plaats in het totaalgeluid vinden. De focus komt zo meer te liggen op de dikwijls lange uithalen van Way die bij momenten (en zeker qua timbre) wel iets weg hebben van die van Courtney Love in haar betere momenten. Gedreven door een strakke en tegelijkertijd lichtjes groovende ritmesectie komt het geheel op die manier best wel toegankelijk voor de dag.

White Lung levert een ijzersterke prestatie af waar enkel de wel extreem korte duur een lichte schaduw over werpt. We zullen het maar een in het punkplaatje passende eigenzinnige tactiek als een andere noemen om het publiek snakkend naar meer achter te laten.

Autumn Falls presenteert binnenkort onder andere nog Parquet Courts (20.11, Botanique), Steve Gunn (22.11, TRIX) en The Vaselines (23.11, Cactus Muziekcentrum). Meer info, een volledige concertkalender en tickets vind je hier.

White Lung Facebook

Thee Oops Facebook