Beste albums van de maand: november

door Jens Van Lathem

We weten dat jullie allemaal dagelijks Indiestyle bezoeken, maar af en toe ontsnapt er waarschijnlijk wel eens een laaiend enthousiaste review aan jullie ogen. Daarom presenteren we vanaf nu een overzicht met de beste albums van de maand. In november verschenen in ieder geval meer dan genoeg platen om duimen en vingers van af te likken.

Arca – Xen

“Verontrustend omdat je niet precies weet op welke manier je geraakt wordt, maar zelden dit jaar zo getroffen en meegesleept werd door geluid.”

volledige review van Thomas Konings

Dean Blunt – Black metal

“Je kan niet anders dan bewondering hebben voor de manier waarop de muzikant met uiteenlopende stijlen toch een bijzonder luisterbaar, coherent geheel aflevert. Zowel fans van Nick Cave, als de recentere Kanye West zullen hun gading vinden.”

volledige review van Max De Moor

Azealia Banks – Broke with expensive taste

“Een veel betere lijn zou die met ‘Run the jewels 2’ of ‘Yeezus’ zijn. De industriële sound die we op beide platen horen komt ook terug in ‘Broke with expensive taste’, net als de heerlijk agressieve ondertoon.”

volledige review door Rana Cools

Dans Dans – 3

“Dans Dans is niet te vangen onder een noemer of een stijl. De band is een creatieve uitlaatklep voor drie heel erg straffe muzikanten, die in deze bezetting intensiteit en diversiteit weten samen te smelten tot een samenhorend geheel waar uniciteit de belangrijkste kwaliteit is.”

volledige review door Bram Pollers

Dans Dans

Howard Eynon – So what if  I’m standing in apricot jam

“Eynon zal eerder als een inventieve melodicus dan als een in het wilde weg trippende avant-gardist naar voor komen. Deze Australiër is minstens evenveel Neil Innes als Syd Barret. Prettige deuntjes geeft hij in een handomdraai een humoristische, soms bizarre twist.”

volledige review door Matthias Desmet

Andy Stott – Faith in strangers

“Op ‘Faith in strangers’ heeft Andy Stott zichzelf overtroffen. Ondanks het feit dat hij meer voor analoge geluiden kiest, houdt dit hem niet tegen om zijn muziek rond te laten stuiteren. Op subtiele wijze wordt een aanval gedaan op het lichaam, die zijn hoogtepunten kent in ‘Violence’ en ‘Damage’, maar evengoed wordt de luisteraar rust gegund.”

volledige review door Daan Leber

Mitski – Bury me at makeout creek

“‘Bury met at makeout creek’ is niet alleen een plek waarop noise en pop elkaar ontmoeten, ook is het een samengaan van tegenstrijdige gedachten en gevoelens, van niet kunnen en o zo graag willen. Mitski haar hart wordt gebroken, het onze heeft ze voorgoed gewonnen.”

volledige review door Thomas Konings

Virginia Wing – Measures of joy

“Wanneer we ‘Measure of joy’ zouden moeten samenvatten, zijn het de adjectieven tegendraads en sinister die de bovenhand nemen. Het album drijft op een duistere ondertoon en is tegelijkertijd ontzettend opwindend. Of het nu net dankzij of ondanks hun jeugdige overmoed is, kunnen we niet zeggen, maar Virginia Wing heeft een verrassende consistentie in zo’n veelzijdig debuutalbum kunnen steken. ”

volledige review door Gert Thijs