Met ‘The game’ maakte Oscar & the Wolf het ultieme Max Colombie-nummer

door Thomas Konings

Bijna twee en een half jaar na de verrassende koerswijziging op ‘Princes’ weten we ondertussen wat Max Colombie bezighoudt en inspireert: decadente reizen, het Brusselse nachtleven en romantiek. Waar die verschillende elementen in meer en mindere mate al aanwezig waren op ‘Entity’, druipen ze van nieuwe single ‘The game’, die deze ochtend in première ging via Studio Brussel en morgen z’n echte release krijgt.

Baby nightlife ’til I blow your cover / Living life like I got a bigger name“: het lijkt haast alsof de jonge prins alle clichés die rond z’n persoon hangen wil bevestigen. Da’s natuurlijk helemaal oké, zeker omdat de zanger zelf nog z’n eigen fame aan het ontdekken is, duidelijk opkijkt naar internationale popiconen als Rihanna en zijn sterallures een verademing zijn binnen onze bescheiden scene. Al is Oscar & the Wolf meer dan een boeiend fenomeen in de Belgische muziekwereld: hun sensuele alt-pop blijft wereldwijd uniek.

Met ‘The game’ schuiven onze landgenoten alvast meer op richting een gebruikelijke hit. Dat was misschien ook wel nodig: hoewel de meeste recensies van Oscars liveshow positief waren, had ik het moeilijk met de manier waarop intieme nummers uit moesten groeien tot anthems voor festivalweien en grote arena’s. Deze song, die overigens al een tijdje de setlist sierde, pakt het in ieder geval grootser aan met een exotische productie en een bijna dansbare trappy beat die uit de Amerikaanse top 40 weggelopen lijken.

Het blijft wel een beetje bizar hoe Colombie en co hier op twee gedachten hinken. Enerzijds sluipen dus nieuwe geluiden hier het klankenpalet binnen die meer dan ooit de invloed van het nachtleven, popmuziek en het buitenland reflecteren. Anderzijds trappelen de jongens tegelijkertijd verder op de slaapkamersound van ‘Entity’, vooral dan wanneer Max’ focus verschuift naar z’n crush. Het zorgt voor een boeiend experiment, maar leidt ook tot een zekere discrepantie. Bovendien overtuigt de frontman nog steeds het meest wanneer hij zoetjes z’n liefde verklaart en dromerig z’n stem in alle richtingen laat glijden. Uiteindelijk houden zo de vintage Oscar & the Wolf-elementen ‘The game’ recht, hoewel de evolutie in geluid lovenswaardig en nodig is.