Absolutely Free Festival staat jaarlijks met stip aangeduid in onze agenda. De affiche van dit erg gezellig, duurzaam en (bijna) gratis tweedaags festival in Genk kent ook dit jaar geen grenzen met beresterke namen als Eagulls, Blood Red Shoes, Jacco Gardner, Raketkanon en Derrick May. De line-up selecteert gewoonlijk ook een aanzienlijk aantal namen uit onze bloeiende Belgische muziekscene en geeft ook de kans aan jongere bands om het festival af te trappen. Zo kwamen er na de gekende vi.be-eliminatiewedstrijd vier namen uit de bus die op 5 en 6 augustus op de C-Minesite in Genk hun beste beentje mogen voorzetten. Wij zetten ze voor jou op een rijtje. Kijk ook uit naar onze uitgebreide voorbeschouwing volgende week.
Crying Boys Cafe is alvast een erg frisse en hedendaagse keuze van de programmatoren van AFF. Op ‘The road’ horen we tegelijkertijd oerdegelijke en haast aaibare ritmische elementen met een folktoets à la Wilco, die weer snel en subtiel avant-gardetrekjes krijgen en ons verder in de song doen denken aan werk van pakweg Dirty Projectors. Door de afsluitende a-capellahook van zanger Jasper Hupkens beseffen we dat Crying Boys Cafe niet voor niets al op onder meer Le Guess Who mocht aantreden: de onbevangen sound van dit Nederlands kwartet is er niet een van dertien in een dozijn, maar weet beetje bij beetje horizonten te verleggen.
Luister op vi.be.
Chloë Nols’ alias Leonore weet duidelijk hoe ze sterke melodieën op haar akoestische gitaar tot leven kan brengen in combinatie met haar zeemzoeterige stem, die de boodschap van haar tekst perfect lijkt te ondersteunen. De balans tussen pure, ingetogen en frêle folk en ietwat scherpere en rauwe folkpop is op bijvoorbeeld ‘The Island’ erg sterk en spitsvondig. Leonore houdt niet vast aan kitscherige folk, maar verrast op verschillende vlakken en weet vooral bij elke luisterbeurt verder te groeien.
Luister op vi.be.
Limbomaniawinnaar Universe staat bijna verplicht op AFF, maar vooral ook terecht. Zijn diepgaande soundscapes worden, afgewisseld met gewiekste beats die innovatief klinken en in combinatie met de golvende samples en keys één lange trip die zelden weet te vervelen. Indien –vergeef ons het woord – chillwave iets te laat is gearriveerd in Limburg, dan weet Universe in ieder geval wel hoe hij het op de kaart moet zetten: zijn tracks kennen geen platvloerse clichés, maar wel een resem indringende features qua beats, keys en samples die ongetwijfeld welgekomen zijn in ons Belgisch elektronicawereldje. Goeie bal, Jan.
Luister op vi.be.
Het Limburgse post-futurekwartet The Insect Soldiers of the Sky gaat ondertussen al decennia mee in de underground van ons nationaal indierockwereldje en strandde al tweemaal (knap) in de halve finales van Humo’s Rock Rally. Hun stek op AFF is dan ook geen verrassing. Nog een feit is dat de evolutie van dit viertal op nummers als ‘Desert Station’ of ‘Greenhouse’ niet te ontkennen valt. Met repetitieve maar welgekozen pianodeuntjes – flanger incluis – lijkt TISOTS soms wel het donkere kleine broertje van namen als Clock Opera of Diagrams te zijn, zeker in combinatie met het gitaargeluid, dat doordrenkt is van reverb en distortion en stelselmatig weet door te dringen in de songs. De structuur van de songs klopt, en de zanglijnen van Boris Willems kunnen het ene moment inktzwart en het andere moment erg aanstekelijk aandoen. We zijn vooral benieuwd hoe dit nieuw geluid live gaat klinken in Genk.
Luister op vi.be.