Plonsjes van de week: tien nieuwe liedjes die je gehoord moet hebben

door Jens Van Lathem

Omdat het overgrote deel van onze vissers in Berlijn zat, verschijnen de plonsjes deze week met een beetje vertraging. Doet dat af aan hun kwaliteit? Wel integendeel. Deze tien nummers werden als parels voor de zwijnen zorgvuldig uitgekozen en hebben meerdere dagen lang de tand des tijds doorstaan om nu voor het plukken in deze lijst te staan. Probeer ze te koesteren.

Yung Lean – Vendetta

Jonatan Leandoer Håstad aka Yung Lean deed de laatste jaren zijn uiterste best om zijn stijl te verruimen en hij pakte dan ook uit met steeds ambitieuzere videoclips. ‘Vendetta’ lijkt echter een back to basics: Groezelige beelden en luie rhymes op dromerige lo-fibeats. Sommige home videos lijken zelfs te dateren van voor Yungs claim to fame. Toch horen we hier niet de Lean van ‘Unknown Death 2002’. Dit is de depressieve, verveelde Lean van anno nu, die teruggrijpt naar zijn wortels. Remember: zonder Yung Lean geen Lil Peep. Sadboys for life! (MD)

Strategy – Be careful with that AX-60, Eugene

Omdat het niet steeds William Basinski hoeft te zijn, ziehier Strategy, een soloproject van producer Paul Dickow. Sinds 2008 experimenteert de man al met loops van cassettebandjes: de schoonheid van uiteenvallend geluid. Op het tweede nummer van zijn ep’tje ‘The infinity file’ moet een cassettetje van Pink Floyd er aan geloven. Pas toch maar op, Eugene. (MD)

John Moreland – It don’t suit me (like before)

In mijn eindejaarslijstjes adviseerde ik nog om meer aandacht te schenken aan altcountry, dus ja ik moet dat dan zelf ook doen niet? Hier is John Moreland met ‘It don’t suit me (like before)’, een nummer vol van de altcountry waar ik het toen en nu over had en heb. (Jens)

Imaginary Tricks – Night owl

Weet je wat leuk is? Zo van die nummers die beginnen alsof ze eigenlijk al aan een finale climax toe zijn en dan enkele minuten later nog steeds je aandacht niet kwijt zijn. (Jens)

Los Angeles Police Department – Grown

Soms mag het al eens wat melig zijn, daar wordt een mens wat milder van. (Jens)

Husky Loops – Tempo

Eerlijk, als je elke week de beste plonsjes uit de vijver probeert te vissen dan vang je tientallen keren zo’n soortgelijk postpunknewwavejarentachtigelectrotrashwathetookiswatbijvoorbeeldgooseookmaakt nummer. Meestal gooi ik die terug in de vijver maar soms zijn de kleuren van zo’n song zo speciaal dat je hem wilt bijhouden. ‘Tempo’ bijvoorbeeld trapt véél open deuren in, maar ook weer niet allemaal en Husky Loops vindt er zelfs nog een paar nieuwe. (Jens)

Alex G – Bobby

Vroeger bracht Alex G meer albums uit dan zelfs zijn grootste fans konden processen. Nu hij bij een indiemajor zit, heeft Frank Oceans go-to-gitarist z’n releaseschema een beetje aangepast, hoewel we vorige week niet één maar twee nummers ineens kregen. ‘Bobby’ is er daar één van en daarop krijgen we de meest onhippe folk te horen. Natúúrlijk weet onze lo-fiheld dat te bolwerken, met een jolige riedel hier en een emotionele gastzangeres daar. (Thomas)

CÉCI – Detox

De altpopartieste CÉCI is sterk bezig. Onlangs schreven we hier al over het geweldige ‘Insideout’, nu is nieuwe single ‘Detox’ aan de beurs. Z’n naam respecterend houdt de song het sober, met een teruggehouden productie en spaarzame zang. “Less is more”, zoals ons altijd verteld wordt, en dat cliché wordt hier wel gestaafd met een prachtig, zinderend nummer dat niets van z’n emotionele impact verliest met die aanpak. Het liedje achtervolgt je en weet te beroeren met slimme, onweerstaanbare vocals en een goed gedoseerde productie. (Thomas)

You’ll Never Get To Heaven – Beyond the clouds

Fans van de betere dreampop, rejoice! You’ll Never Get To Heaven is sterk bezig met het uitbrengen van prachtige pareltjes om heerlijk op weg te dromen en het nieuwe ‘Beyond the clouds’ (de titel alleen al) doet meer dan likkebaarden. Een streepje Beach House horen we hier aangevuld met een scheutje Chromatics. Doe er nog wat lekkere lo-fi-electronica en het gevoel van balearic pop bij en je hebt een schitterende song.

Lil Uzi Vert – 1.5- XO TOUR Llif3

Vorige week was Lil Uzi nog in het Sportpaleis te zien als voorprogramma van The Weeknd en nu heeft de rapper een liedje gemaakt naar aanleiding van z’n grote support-avontuur. Op een manier die alleen deze jongen kan pullen rapt hij hier op een verrassend opgewekte manier over dode vrienden. Toch kan je niet naast de droevige ondertoon, wat op een zekere manier ervoor zorgt dat ‘1.5- XO TOUR Llif3’ net extra sad wordt. (Thomas)