Telkens ik een inleiding probeer te schrijven voor deze rubriek word ik geconfronteerd met hoe kut de actualiteit eigenlijk wel niet is. Elke week is er wel een nieuw drama dat de week beheerste, en zeker ook vandaag kunnen we hier niet echt positief terugblikken op de staat van de wereld. Met Blood Orange, Elysia Crampton, Rabit en Pill hebben we bij de plonsjes van deze week misschien niet toevallig heel wat artiesten die door onze politieke en sociale omgeving geïnspireerd worden om muziek te maken. Nu hopen dat er binnenkort in ons land nog concertzalen overschieten waarin ze die maatschappijkritiek ook kunnen promoten.
Blood Orange – Augustine
Deze single ging de langverwachte release van het derde album van Blood Orange vooraf. Onder dit pseudoniem brengt Devonté Hynes voor de derde keer op rij nostalgische pop met brains. De formule is wederom ietsje meer op punt gesteld. Ten bewijze: ‘Augustine’, een bloedmooie zanglijn op een retrobeatje. Weekendtip: Google eens de hysterische naughtiessensatie Test Icicles. Dev komt van ver. (MD)
Sampha – Plastic 100°C
Dit is het eerste nieuwe materiaal van Sampha sinds zijn ep ‘Dual’ uit 2013. De veel te lange pauze zou te wijten geweest zijn aan een keelaandoening bij de zoetgevooisde zanger. Dat verhinderde de artiest niet om samen te werken met onder andere Drake, SBTRKT en Kanye West. Nieuw solomateriaal, daar hadden wij echter zitten op wachten. Als dit stukje live-uitvoering de teneur van een aankomend album aangeeft, zijn wij alvast in onze nopjes. Een ingetogen ballad met enkele welgemikte jazzy akkoorden, meer hoeft dat, zelfs na drie jaar wachten, niet te zijn. (MD)
Happy Diving – Head spell
Wat begint als een aangename indierockballad, groeit op een kleine twee minuten uit tot een spannende wall of sound die op de correcte en meest explosieve manier wordt opgeblazen en afbrokkelt. Happy Diving weet hoe het moet. (JVL)
Lié – Failed visions
Aan alle fans van Savages en ook aan de bandleden zelf: dit is hoe het eigenlijk moet klinken. *mic drop* (JVL)
BADBADNOTGOOD – In your eyes (feat. Charlotte Day Wilson)
Het lijkt alsof BADBADNOTGOOD ongeveer alle nummers op hun album (deze week eindelijk uit!) als single hebben uitgebracht. Maar dat is meer dan terecht, want het waren allemaal dikke soulschijven. Ook deze ‘In your eyes’ kent weer een onweerstaanbare basgroove, flanerende blazers en violen en een ongelooflijke melodie. (JVL)
Clams Casino – A breath away (ft. Kelela)
Voor z’n eigen debuutalbum wist sterproducer Clams Casino heel wat mooie gasten te strikken; zo ook Kelela, die wel raad weet met een dreamy, tegendraadse instrumental als die van ‘A breath away’. Alle betrokken partijen leveren hier sterk werk af. Clammy pakt uit met stuwende, hout-achtige drums die ondersteund door zachte beats met een less is more-aanpak superorigineel klinken, terwijl de zangeres al vanaf haar eerste noot je aandacht grijpt met bedwelmende zang, perfect op maat van de zoete vibe. (TK)
Elysia Crampton & Rabit – The demon city
Echt bekend mogen Elysia Crampton en Rabit bij het grote publiek dan wel niet zijn, allebei toonden ze zich vorig jaar bij de interessantste stemmen in de wereld van elektronische muziek. Op ‘The demon city’ werken de sterkhouders samen en het resultaat mag je zoals verwacht eerder subliem noemen. Opvallend is dat, waar beide artiesten respectievelijk op de langspeler ‘American drift’ en ‘Communion’ ver weg blijven van clubmuziek, de richting van deze song eerder aansluit bij de sound van peers als Endgame, die boeiende dingen doen met Latijns-Amerikaanse ritmes. Het nummer heeft vooral een intrigerende vibe, die ergens in de duisternis tussen sensualiteit en geheimzinnigheid een verslavend en emotioneel effect vindt. (TK)
Angel Olsen – Shut up kiss me
Grappig detail dat je moeilijk niet kan opmerken in de nieuwe video van Angel Olsen (foto) is het zinnetje “Um, do I need to give more attitude or…?” Alsof die zilveren pruik nog niet genoeg in de verf zette dat de artieste veranderd is. Een aantal jaar geleden zag ik de Amerikaanse toeren met ‘Burn your fire for no witness’ en stelde dat toch eerder teleur dankzij Olsens apathische, sleepy slackerhouding. Op ‘Shup up kiss me’ lijkt ze volledig te willen breken met die ingesteldheid en eerlijk gezegd is het gevolg gewoonweg glorieus: de song is haast intenser dan de gevoelens waarover Angel zingt. (TK)
Pill – 100% cute
Hier is een noiserocknummer dat ‘100% cute’ heet. Doe ermee wat je wil, maar besef dat niet alleen de titel zo geniaal is. Met z’n sirenes, brutaal blaffende gitaaruithalen, drieste saxofoon en directe lyrics (“defeat, defeat me”) geeft de song je het gevoel tegelijk door een bulldozer en een olifant platgestampt te worden en da’s eigenlijk niet eens onaangenaam. Hou Pill in de gaten als deze herrie je ding is. (TK)
Ménage à Trois – South seas
Ik snap niet volledig waarom Ménage à Trois al zolang zo weinig persaandacht krijgt. De band heeft ex-Wy Lyf-leden en een heleboel goeie liedjes, nochtans een combo die me garant lijkt te staan voor succes. Ondertussen heeft de band onderdak gevonden bij het fijne Franse Cracki Records (zie ook Los Porcos en Agar Agar) en bestaat er in de vorm van ‘South seas’ een prettige eerste single voor een eerste album. De sound van dat nummer is zwoel en cool, met een plezante groove en nog charmantere vocals. Vier minuten doen de jongens je helemaal wegzinken in hun tropische disco, om je vervolgens met een melancholische piano-outro helemaal in de wolken terug de werkelijkheid in te katapulteren. (TK)