Première: Cymbaline stapelt synths op elkaar doorheen het krautrockende ‘Walking sleeptalking’

door Gilles Dierickx

Zo’n anderhalf jaar geleden kwam er vanuit Utrecht een verkwikkende kraut-wind aangewaaid, verpakt als de debuutsingle van Cymbaline. Met ‘Nich weiter als Berlin’ zette het viertal z’n voorliefde voor boegbeelden als Devo en Lou Reed een eerste keer treffend in de verf, en lepelde daar een stevige schep synthpop doorheen. Sporadisch losten ze sindsdien een nieuw lied, en vandaag ontdek je hier single nummer vier.

Met ‘Walking sleeptalking’ trekt de band volop de kaart der elektronica: bassynths en machinale beats knipogen subtiel richting Kraftwerk en de melodieën roepen zowaar de geest van Jean-Michel Jarre op. De clip brengt dan weer hulde aan hun thuisstad: zanger/toetsenist Jeroen sprokkelde de beelden bij elkaar in Het Utrechts Archief, en ogenschijnlijk willekeurig maar tóch bijzonder filmisch passend vormen ze een intrigerend geheel. Wat Philip Glass bij Koyaanisqatsi deed, transformeert Cymbaline naar een Utrechtse DIY-versie.

Stadsgenoot Jorgen Koolwijk maakte het artwork bij de single, de muziek werd dan weer opgenomen en gemixt door Moreno Hogervorst van Polygänger Studios uit Utrecht en is gemasterd door Denis Wouters.