Punch, Brothers, Punch: 21 juni – de elf (!) beste nummers van de voorbije week

door Jens Van Lathem

Simon Kremar, Aïda Gabriëls, Jens Van Lathem en Thomas Konings hielden deze week bij welke nummers hun oren nat maakten en goten het in een overzichtelijke lijst. Met zoveel stilzittende studenten in de rangen loop je natuurlijk altijd de kans dat hyperactiviteit de rode draad van je luistergewoonten wordt, al zorgden we ook voor een paar welverdiende rustpunten. Om de pil te vergulden voor wie Best Kept Secret moet missen, gingen we bij deze editie ook voor elf nummers.

Foals – What went down

Een kenmerkend riffje (niet ontdaan van de ‘Antidotes’-hoekigheid) kondigt hier in de gekende, potige live-stijl gerommel aan, en dat komt er ook in de vorm van agressieve uitbarstingen die hun oorsprong hebben in de meest sensationele nummers van hun laatste worp. Het geluid klinkt vol, de vocals komen van ver; het lijkt daardoor alsof je ondergedompeld wordt in de song – opnieuw, een bekende formule voor de Oxfordse jongens. Daardoor komen de nochtans brutale uithalen misschien niet in al hun agressie aan, maar dat is ook niet de bedoeling. Hoewel Philippakis zijn inner madman duidelijk gevonden heeft en de sfeer haast gevaarlijk wordt, zit de kracht van ‘What went down’ in de meeslependheid die je meevoert voorbij overstuurde climaxen, start-stop-stukken en een fonkelend, over the topintermezzo dat het lied verrassend breekt. (TK)

Adult Mom – Told ya so

Binnenkort komt ‘Momentary lapse in happily’ uit, de eerste langspeler van Adult Mom. Na ‘Survival’ kregen we deze week ‘Yold ya so’, twee songs die ons bevestigen dat het album meer tranen zal doen opwellen dan het gemiddelde bezoek aan onze therapeut. Steph Knipe doet haar best om afstandelijk te klinken bij haar openhartige ontboezemingen, en die California twang helpt daar wel bij, maar toch kunnen we ons voorstellen dat ze ‘s nachts in bed haar eigen nummer oplegt en probeert te geloven in wat ze zelf zingt: “It’s okay / to kiss girls”. (JVL)

Robyn & La Belle Magique – Love is free (ft. Maluca)

Ondergetekende is niet bepaald een uitgesproken fan van Robyn maar haar status en de aanwezigheid van Maluca maakten hem toch benieuwd naar ‘Love is free’. Het nummer blijkt een heerlijk pompend en opzwepend bommetje te zijn met militaristische housebeats, een heerlijk Spaans stukje van meerwaarde Maluca en een opgeblazen sfeer die smeekt om je beste vogue-moves. (TK)

Kamixlo – Mata lo

Kamixlo speelt deze zomer samen met Blaze Kidd op het Gentse Subbacultcha!-festival Wastelands en loste deze week een nieuw nummer. ‘Mata lo’ is zo mogelijk nog meer opdringerig dan het bovenstaande ‘Love is free’. Een voortdurend schreeuwende sample houdt het ritme en de intensiteit hoog, drums beuken de song hier en daar open en een agressief tresillo-stuk zorgt voor Latijns-Amerikaanse afwisseling. Dit. is. heftig. (TK)

Tallesen – Yo

Nog zo’n opzwepend bommetje is ‘Yo’ van Tallesen. Het nummer belichaamt dat moment waarop de Boiler-room ook echt als een boiler op synthetische drugs begint te klinken. Daarmee hebben we al genoeg gezegd. (JVL)

Skylar Spence – Can’t you see

Het leukste optreden dat ik vorig jaar bijwoonde, was waarschijnlijk de show van (fka Saint Pepsi) Skylar Spence in Het Bos en nieuwe single ‘Can’t you see’ toont meteen waarom de sound van de Amerikaan zich leent tot een waanzinnig feest. De funky klanken spatten hier left, right and center je geluidsinstallatie uit, de “wooo”-schreeuwtjes reflecteren precies het genot dat je ook zelf vanbinnen voelt en de groove verlost je heel eventjes van de dagelijkse sleur. (TK)

Jessy Lanza – You never show your love ft. Dj Spinn, Taso

Jessy Lanza blijft de vreemde eend in de bijt bij het Hyperdub-label, waar ze een stapelbed deelt met namen als Laurel Halo en Burial. Toch toont ‘You never show your love’ hoe de combinatie van popvocalen en lichtjes leftfield beats een schot in de roos kan zijn. (JVL)

Abra – Roses

Met ‘Roses’ brengt Abra een perfecte mix van een zwoele baslijn en een strakke 808. Op die donkere productie zorgt de Amerikaanse half zingend, half rappend moeiteloos voor een sexy vibe. Ook in de bijhorende video komt ze behoorlijk ondeugend uit de hoek. Verder is de geweldige hook tegelijk nochalant en catchy en maakt die het geheel helemaal af. (SK)

Eosmin – b l o n d e a n g e l 2016

Eosmin blijft de perfecte soundtracks voor slapeloze nachten en koortsdromen schrijven, deze keer met zijn nieuwe nummer ‘b l o n d e a n g e l 2016’. De song schept met zijn onvoorspelbare beats en manische hooks eigenlijk het ideale canvas voor een zoveelste doomsday-rapper, maar besluit dan toch om met duister sussende vocalen helemaal op eigen kracht de futuristische nachtmerrie compleet te maken. (JVL)

Domenique Dumont – L’esprit de l’escalier

Wat jongens en meisjes met strorokjes en bloemenkransjes op een godverlaten strandje, omringd met aapjes die hun vreugdedansje ritmisch begeleiden met kokosnoten. De mystieke wind waait een walm van nostalgie over de geheel bucolische scène. Nononsense of dieper oceadisch amalgaam van tonen? Moeilijk te definiëren, maar smaakbaar. Héél smaakbaar. (AG)

Thundercat – Them changes

Op het einde van 2015 zullen we terugkijken en beseffen: dit was het jaar van Thundercat. Na zijn werk op ‘To pimp a butterfly’ en ‘The epic’ komt hij nu met materiaal onder eigen naam, een mini-album getiteld ‘The beyond / where the giants roam’ waarop Kamasi Washington, Flying Lotus en funkmaster Herbie Hancock hemzelve een handje zullen helpen. Eerste voorproefje ‘Them changes’ klinkt exact zoals je dat zou verwachten: gladde funk, gladde vocals en gladde beats. (JVL)