We vielen de voorbije dagen eigenlijk stijl achterover van de grote hoeveelheid verschrikkelijk goede, nieuwe singles. Sorry Shunkan, Dub Thompson en Thestandard, in andere weken waren jullie waarschijnlijk wel in ons lijstje gestemd. Volgende tien bleken onze favorieten.
Cancer – Same color as digital photography
In Denemarken hebben ze hun eigen versie van Antony en die luistert naar de naam Nikolaj Manuel Vonsild. Zijn hese, emotioneel bevende stem is de absolute ster van dit nummer maar ook de instrumentatie staat vier minuten lang geen moment stil en vindt zichzelf ontelbare keren opnieuw uit. (JVL)
Small Wonder – Suddenly suddenly
Songs schrijven betekent een beetje je publiek verleiden en een goede openingszin is dan altijd welkom. “Watching your father die / 4.9 on a scale of 5” is één van de betere die wij al gehoord hebben. Langzaam maar zeker overwint Small Wonder het gedreun waarmee dit nummer begint, maar herstellen doet hij nooit helemaal. Net als in het echt. (JVL)
Revere – A road from a flood
In de baard van Stephen Ellis kun je gemakkelijk een kilo spaghetti verstoppen zonder dat zelfs de hongerigste duif het zal merken. Zijn band Revere brengt dan ook folk, zij het niet van de met clichés overladen en naar zweetsokken ruikende variant. De Britten deinzen er niet voor terug om hun muziek te injecteren met vleugjes post-rock. De nieuwe single ‘A road from a flood’ bevat dan ook een heel Duyster randje. (BS)
Black Lips – Funny
Mannen worden nooit volwassen, en gelukkig maar. Wie nog twijfelt aan deze stelling, heeft duidelijk nog nooit van Black Lips gehoord. Voor hun nieuwe single ‘Funny’ trok deze bonte bende opnieuw hun stoffigste garageschoenen aan en zetten ze weer een onweerstaanbaar schurende melodie op band. Een grappige videoclip doet de rest. (BS)
Torres – New skin
Slechts 23 en toch maakt Mackenzie Scott, beter bekend onder het alias Torres, nummers die diep snijden. Deze ‘New Skin’ nam ze op voor de Shaking Through-webseries waarbij de making-of van songs in beeld gebracht worden. Ze kreeg daarbij de hulp van Sharon Van Etten (kan het nog fout gaan?) en Adam Granduciel en Dave Hartley van The War On Drugs (nope, het kan niet meer fout gaan). Check dus de geweldige song en het dito opnameproces in onderstaande video. (TD)
Devonté Hynes – Palo alto
De man achter Blood Orange vuurde deze week ‘Palo alto’ met zijn typische soulvolle sound op ons af. Het is een nummer geschreven voor de soundtrack van het gelijknamige regiedebuut van Gia Coppola (jep, nichtje van) met James Franco en werd onder meer ingezongen door Devs vlam Samantha Urbani, eerder van de band Friends. (TD)
Hannah Diamond – Attachment
Hannah Diamond, het popprinsesje van het futuristische alsook briljante label PC Music, dropte deze week een opvolger voor haar suikerzoete post-internethit ‘Pink and blue’. ‘Attachment’ teert verder op de kwaliteiten van haar debuut. We horen dezelfde ridicule, overdreven eigentijdse lyrics gezongen op een kinderlijke stem en een sound die neigt naar SOPHIE, maar vooral het kenmerk van haar platenlabel blijkt. Als Diamond en PC Music trendsetters voor de toekomst zijn, dan kunnen wij niet wachten op alle geweldige muziek die er nog aankomt. (TK)
Ben Frost – Nolan
Met ‘Nolan’ heeft Ben Frost een broertje gemaakt voor Fuck Buttons’ ‘Surf solar’. Het is zo’n nummer dat festivalheadliners eigenlijk zouden moeten gebruiken om de wachtende massa op te zwepen alvorens ze aan hun set beginnen. Verder horen wij in al die krakende herrie ook flarden Tim Hecker, herkennen we pompend gedreun dat aan Jon Hopkins doet denken, onderscheiden we een streepje samba aan het einde en kunnen we ook niet naast die overduidelijke IJslandse toets. ‘A U R O R A’, ‘s mans opkomende release, verschijnt eind mei. En of we daar reikhalzend naar uitkijken. (TK)
Baths – Ocean death
Vorig jaar bracht Baths het door recensenten zeer goed beoordeelde album ‘Obsidian’ uit. Op 6 mei releaset hij een nieuwe EP ‘Ocean death’, waaruit de titelsong als single fungeert. Het is een veelzeggende titel, omdat er namelijk ‘death’ in voorkomt. Het gehele nummer ademt die morbide sfeer uit, de diepe herhalend stem brengt je meteen naar de donkerste kamer die je kan oproepen. In het tweede deel verschijnt er gelukkig een wat lichtere vrouwenstem, maar ook zij verkondigt niet meteen de meest opbeurende boodschap. Instrumentaal gezien lijkt het liedje sterk op Burials werk, zij het by night. ‘Ocean Death’ moet beluisterd worden wanneer de maan op zijn hoogste punt staat, als de rolluiken naar beneden zijn en de lichten gedempt. De nachtmerrie achteraf moet je er maar bij nemen, ‘t is het waard. (AB)
Lorde – Tennis court (Flume Remix)
Wie is de hipste ster van dit jaar? Lorde natuurlijk. Bij wie gaan we het meest dansen dit jaar? Bij Flume uiteraard. Die twee samen vormen een gouden combinatie die eigenlijk gewoon niet fout kon gaan dus. Flume wisselt de popdeuntjes van Lorde in voor zijn typerende elektronische beats. Het resultaat hopen we nog enkele maanden te mogen aanhoren, want dan gaan we pas écht hard uit ons dak tijdens Flumes passage op Pukkelpop dit jaar.
playlist: