Voortdurend surfen toonaangevende journalisten rond op vi.be op zoek naar nieuw talent. Minstens één keer per maand bespreken ze hun favoriete vi.be van het moment. Uiteraard delen de redacteurs van Indiestyle hun ontdekkingen met jullie. Je vindt ze ook, samen met de uitverkorenen van de andere magazines, terug op de site van Poppunt. Deze maand stellen we je Uncle Wellington’s Wives voor.
‘Tuva’ is het eerste nummer dat we te horen krijgen, de mierzoete pop met jazzy invloeden zou niet misstaan in het repertoire van Norah Jones. Vervolgens stuiten we op ‘Nimue’, intimistisch ingezet door één van de zangeressen. Waar ‘Tuva’ onder de noemer “ok” viel, wist zijn opvolger ons te betoveren. De samenzang, in combinatie met de dreigende strijkers, geeft het een enorme meerwaarde.
En alsof één klepper op hun titelloze EP nog niet volstond, volgt hierop ‘Lord, I fear eternity’, met folkpop à la Douglas Firs van een onnoemelijke schoonheid. Ook ‘The importance of playing chess’ is verre van een slechte song en doet ons door de grappige tekst toch wel denken aan Nele Needs a Holiday, die in dit genre de AB enthousiast kreeg tijdens de finale van ’s lands grootste rockconcours.
Uncle Wellington’s Wives, de naam is geïnspireerd op de verhalenbundels van schrijver Charles W. Chesnutt, situeert zich in de regio van Gent. Als de goden hen enigszins goed gezind zijn, krijgt dit zestal binnenkort wat meer aandacht. En laat dat eerste volwaardige album dan maar komen.