Tamaryn – Cranekiss: wanneer de mist wegtrekt
De hamvraag waar elke shoegazeband vroeg of laat mee geconfronteerd wordt: wat rest er wanneer de mist wegtrekt? Voor een hele generatie groepen die rond het nieuwe decennium doorbraken...
shoegaze
No Joy – More faithful: bezield en toch klinisch
“Nerds zijn cool”. Of dat beweert men nu toch al sinds de dag dat The Social Network uitkwam. Toeval of niet, maar hetzelfde lot lijkt shoegaze beschoren. In de...
Westkust – Last forever: complexloos knallen
Eind 2014 kampeerde het album ‘II’ van de Zweden van Makthaverskan lange tijd in ons hoofd. Met hun onweerstaanbare, lichtvoetige post-punk vol teenage weltschmerz introduceerden ze ons in de...
The Lucid Dream – The lucid dream: goed begonnen is maar half gewonnen
Achteneenhalve minuut instrumentale shoegaze worden ons om de oren geslagen op het debuutalbum van The Lucid Dream en we zijn daar niet rouwig om. Wie immers zulke kwaliteit produceert...
Verslag The Pains of Being Pure At Heart, Café De Zwerver Leffinge, 20 april 2015
Het zijn lastige tijden voor The Pains of Being Pure At Heart. Na het grote succes dat ‘Belong’ met zich meebracht, werd opvolger ‘Days of abandon’ heel wat minder...
The Spectors – Light stays close: Een broeierige wereld van seks, drugs en rock-‘n-roll
The Spectors hadden het na hun winst op Verse Vis, dat hun als opener op de affiche van Leffingeleuren zette, gehad met rockrally’s. Ze weigerden hun selectie voor Westtalent...
Tubelight – Heliosphere: geestesverruimend goed
“Take a trip and let it slip to your subconscious”, zingt Lee Swinnen op het openingsnummer van deze eerste langspeler van zijn Tubelight. Hij geeft zo al meteen de...
Crushed Beaks – Scatter: jong, sexy en krachtig
De drie opgefokte Britten van Crushed Beaks blaken van zelfvertrouwen en willen, net zoals een niet meer bij te houden reeks voorgangers, de pop van de jaren 70 een...
Foto’s Nothing en Newmoon, De Kreun Kortrijk, 20 november 2014
Nothing en Newmoon speelden op 20 november in De Kreun te Kortrijk. Xavier Marquis ging op pad om foto’s te maken.
The Twilight Sad – Nobody wants to be here and nobody wants to leave: doorbraak nog niet voor morgen
Hoewel Kilsyth, vanwaar de groep afkomstig is, toch een half uurtje rijden van Glasgow is, horen we in 'Pills I swallow' grootsteedse neerslachtigheid en donkere regenpoelen in achterbuurtsteegjes.