Live Footage is allesbehalve een normale band. De ene helft van het Amerikaanse duo speelt namelijk elektrische cello, de andere helft keyboard en drums, vaak tegelijkertijd. Ze worden dikwijls als surrealist soundtrack composers omschreven, een vage term die men gebruikt omdat het moeilijk is een label op hun muziek te plakken. De Brooklyners combineren ongeveer alle mogelijke stijlen. De invloeden gaan van hip-hop tot jazz en van rock tot klassiek.
Het nieuwe ‘Doyers’ is een harde noot om te kraken. De plaat telt niet alleen 17 nummers, maar is bovendien volledig instrumentaal. Je begint zonder enige leidraad, want door de mix van verschillende genres ontbreken de bekende structuren. Dat heeft natuurlijk ook zijn positieve kant. Wie eens een minder conventioneel album wil horen, biedt Live Footage een aangename afwisseling aan.
Na enkele luisterbeurten stel je evenwel vast dat ondanks de ongebruikelijke songs ‘Doyers’ toch niet echt kan boeien, en vooral niet bijblijft. De lengte zal daar voor een groot deel mee te maken hebben, de onderlinge inwisselbaarheid van de nummers ongetwijfeld ook. Bovendien roept het album niets op. Je wordt er blij noch droevig van.
Eigenlijk komt de muziek nog het best tot zijn recht op de achtergrond. Live Footage bewijst dat moeilijkdoenerij niet per se beter is, en dat platen doorgaans niet te lang hoeven te duren.
Live Footage heeft voorlopig geen optredens in België en Nederland gepland.
Album uitgebracht in eigen beheer.