Met ‘Allies’ is het Britse Some Velvet Morning niet aan zijn beginstuk toe. In 2007 kende de band voor het eerst succes met hun debuut ‘Silence Will Kill You’. Daarna hield het trio het niet stil. Na nog een EP zijn de broertjes Des en Gavin Lambert en Rob Flanagan er nu met ‘Allies’. Om het album te maken zamelde Some Velvet Morning meer dan 100.000 euro in bij haar stevige fanbase. En ze hebben elke cent goed gespendeerd. ‘Allies’ is een oerdegelijke plaat met rasechte Britse indierock die vaak doet denken aan het Schotse Biffy Clyro. Naast het knappe artwork dat zeker puntjes zal scoren bij hipsters, bevat ‘Allies’ ook (en vooral) mooi afgewerkte nummers.
Na de instrumentale intro ‘Unterbrechen’ krijgen we meteen een klepper te horen met ‘How To Start A Revolution’. Als je denkt dat dit je bekend in de oren klinkt, sla je de bal niet mis, het lied was namelijk al te horen in de trailer van de blocbuster ‘Kick-Ass’. Qua cultgehalte kan dat wel tellen. Het is een sexy en dansbare rocker van formaat en gegarandeerd een goede reden om de repeatknop warm te houden. ‘What’s it gonna take to be the one to lay down next to you?’ vraagt Des Lambert in het hieropvolgende ‘Beautiful Dress’. Oh, ons moet je al lang niet meer overtuigen hoor. ‘Resistance’ is al even aanstekelijk.
Het hoogtepunt is zonder knipperen ‘Don’t think’. Met een onmiskenbare 80’s sound – de juiste kant van de eighties, mind you – zuigt het nummer je meteen mee in haar roes. Je hoort een baslijn van Joy Division-kaliber die ondersteund wordt door teksten als “Don’t think I won’t walk away / Don’t think I won’t start again”. Afsluiter van ‘Allies’ en meteen ook de grootste tearjerker van de plaat is ‘The River’. Met zinssneden in de aard van “You make it alright / because somebody is listening / you make it alright / because somebody is there” waan je jezelf in de epische finale van een romantische komedie en zo kabbelt het album in een zwijm van sentimentaliteit rustig naar haar end credits.
‘Allies’ is een goede plaat met enkele heel sterke songs. Enig minpuntje is dat de lyrics toch vaak simpel blijven. Iets waar de band in de toekomst – en we hopen dat die toekomst zeker komt – nog aan kan werken. Muzikaal zit het snor en soms is less more, want de teksten hebben wel dikwijls een hoog anthemgehalte en een passie die je raakt, dwars door je longen, recht naar het hart en nazinderend in je brein.
Verdeeld door Universal Music