Beeld je het volgende in: je loopt omstreeks 4 uur ’s nachts in een vage achterafbuurt van Londen, wanneer plots het gelige licht van achter de ramen van een ranzige kroeg je ogen treft. De penetrante geur van whisky en de vage tonen van lallende zeemanslieden werken als kietelkruid voor je nieuwsgierige ziel en je stapt de drempel over. Het schouwspel dat je daar te zien krijgt valt nog het best te scharen onder de noemer krankzinnig cabaret: een excentrieke wirwar van mensen host al stampend doorheen de bar op de tonen van een gepeperde trompet, her en der vervallen groepjes zatlappen in carnavalesk ogende dronkemansgevechten en brallen semi-respectabel ogende deernes allerlei verdorven liederen mee.
Klinkt als een scène uit een film over Londense bordelenbuurten in de 19e eeuw? Misschien wel, maar of het je nu realistisch in de oren klinkt of niet, dit is de exact de sfeer die ‘In Black ’n Red’ uitstraalt, of beter nog: uitademt. Ook met hun tweede album slaagt The Urban Voodoo Machine er dus in om de boel weer doormidden te klieven: de smeltkroes van contrabas, drum, banjo, trompet, accordeon en harmonica in samenwerking met de duistere stem van frontman Paul-Ronney Angel komt tegelijk fris en spookachtig over. Opener ‘Go East’ van het twaalfkoppige album knalt er al direct in en sleurt de luisteraar mee in een stroomversnelling van polyritmisch op elkaar inspelende instrumenten en opzwepende stemgeluiden. Ook opvolger ‘Cheers For The Tears’ is een excellent voorbeeld van waar TUVM garant voor staat: hoekige gypsy rock die prima in staat is om zelfs de meest houterige academicus spontaan het beest te laten uithangen in een bruine kroeg. Absolute hoogtepunten van het album zijn toch wel ‘Swim Or Sink’ (The shit you’re in is deeper than you think / Ha ha ha ha you better learn to swim or sink) en ‘High Jeopardy Thing’, een begeesterende torpedo van trompet en tuba. Ook met de ietwat rustigere nummers (het bluesy ‘Lightning From A Blue Sky’ en het filmische ‘Alone In The City’) verliest ‘In Black ’n Red’ nergens zijn allesverpulverende chemie.
Frontman Paul-Ronney Angel en zijn bizarre groep van volgelingen voeren je met hun burleske zeemansliederen en lustige moordballades moeiteloos naar de meest duistere plekken van hun geest, alwaar het blijkbaar bijzonder liederlijk vertoeven is. Antwoord dus maar volmondig ‘ja’ op de vraag Got a dirty mind? / Wanna cross that line? uit het nummer ‘Good For You?’ en schaf jezelf dit krankzinnig goede album aan.
The Urban Voodoo Machine website
Album verdeeld door Suburban