Oliver Symons stond met het debuutalbum van Warhola voor de moeilijke taak om een voorliefde voor pop – zie ‘Promise’ – te rijmen met het gelaagde experiment van eerste ep ‘Aura’. Moeilijk, zo toont de recentste worp van dat andere project van ‘m, Bazart. De laatste plaat van Mathieu Terryn en co. was een mislukt huwelijk tussen hitlijsten veroveren en een artistiek statement maken. Kon de Antwerpenaar deze twee wél met elkaar verzoenen, of bleef hij evengoed ergens rondspartelen in het ijle?

Laten we beginnen met het goede nieuws: Warhola heeft nog steeds een herkenbare, eigen sound. De muziek van Symons wordt dikwijls in één adem genoemd met Bazart en Oscar & The Wolf, maar de karakteristieke falset die bij hem op de voorgrond staat en de duidelijk doordachte productie onderscheiden de artiest duidelijk van de rest. Vooraf geloste single ‘Girl’ was veelbelovend voor wat nog moest komen en albumopener ‘Glow’ vormt een gunstige aanzet voor het huwelijksfeest. Hiermee is het beste echter gezegd. ‘Young loving’ laat het mysterie en avontuur vanop ‘Aura’ snel links liggen en volgt al te vaak de gemakkelijke weg richting Studio Brussel en MNM.

Begrijp ons niet verkeerd, een stap naar een groter publiek proberen zetten hoeft geen slechte zaak te zijn: wij zijn bijvoorbeeld pas fan geworden van Bruno Mars en Ariana Grande sinds ze zichzelf tot popprins- en prinses troonden. En in de omgekeerde richting moesten we van Justin Timberlakes laatste, pseudoartistieke misbaksel ‘Man of the woods’ niks weten; dan verkiezen wij het nog altijd onweerstaanbare én succesvolle ‘Sexyback’. In elk geval kunnen ook onmiddellijk goed in het oor liggende nummers moeiteloos onze harten veroveren.

Goeie pop verpakken in slimme marketing, namelijk simpele, aanstekelijke songs of, als de muziek zich ertoe leent, diepgang en ontroering: het is een taak waar Warhola op z’n debuut moeilijk in slaagt. ‘Drive’ was live een pakkende ballad die elke tent en zaal stilkreeg. De studioversie is daarentegen kapot geproducet. Emotie verdrinkt in compleet overbodige vocale effecten, zeemzoete gitaren en een mislukt zwoele bijdrage van de Zweedse Ayelle. Geef ons dan maar het kale ‘Sportkar’, het degelijke ‘Limit’ of de naar James Blake refererende hidden track ‘Summer’, die zonder franjes de stem van de frontman blootlegt. ‘Look at me’ dan, een flauw afkooksel van Drakes dancehall-geïnspireerde songs, is simpelweg irritant. Interessante drumpassages kunnen de fletse bijdrages van Glints en Tessa Dixson niet verdoezelen.

Alles afschuiven op de ditmaal neerwaartse stap van Warhola naar overwegend complexloze muziek zou dus te gemakkelijk zijn. De nummers die we hier geserveerd krijgen zijn dikwijls gewoonweg te slap. Het ongeïnspireerde ‘Drifting’ gaat hierin voorop, nooit hadden we gedacht ons zo te ergeren aan de falset van Symons. ‘Jewels’ toont daarentegen hoe het wel moet. Het tovert een lading synths bovenop een goede song en combineert emotie met catchiness en een uiterst dansbare beat. Al lijkt deze bonus track vooral aan de plaat toegevoegd om sneller de ultratop binnen te komen: het is immers al meer dan twee jaar oud en valt zo stilistisch wat uit de toon. Goed afgekeken dus van ‘Hotline bling’ op Drakes ‘Views’.

Los van dit alles, had Warhola deze commerciële tegemoetkomingen eigenlijk wel nodig om concerten uit te verkopen? ‘Aura’ was dan wel merkbaar zwaarder dan deze lp, het was geen onverteerbare brok. The Weeknd bereikte met z’n gitzwarte, eerste mixtapes evengoed een gigantisch publiek. België is Canada of Amerika natuurlijk niet, maar als een derde van Bazart en als winnaar van Humo’s Rock Rally heb je sowieso al een stapje voor op de rest om succes te vinden. Nu goed, de toetsenist gaf in interviews al meermaals aan echt zijn zin gedaan te hebben met deze langspeler. Misschien zoeken we er te veel achter en was dit gewoon een natuurlijke ontwikkeling die los stond van verwachtingen. Dan is het hoe dan ook een jammerlijke evolutie.

Warhola speelt deze zomer op Boomtown op de Gentse Feesten. Op zaterdag 27 juli kan je hem er gratis aan het werk zien.