Header image

Plonsjes: negen nummers die wij op repeat hebben staan

door Mattias Goossens

Eigen aanraders eerst, en dus doken wij afgelopen week net iets dieper in onbekende muzikale wateren. Plonsmeester Zeno vluchtte preventief naar het buitenland maar belooft snel terug te keren, in afwachting daarvan harkten Martijn, Tobias, Yannick en ikzelf negen nummers bij elkaar die je gehoord moet hebben. Een overzicht van al onze vondsten van dit jaar vind je onderaan in een handige spotifyplaylist.

Clairo – Bags

Clairo begon ooit zoals vele tieners met een muzikale droom een YouTubekanaal waar ze nummers opnam in haar slaapkamer en ging zoals net iets minder tieners viraal met een hit (‘Pretty girl’). Vorig jaar bracht ze een door ons fel gesmaakte eerste ep uit, en op 2 augustus verschijnt haar debuutalbum waarvan dit nummer haar eerste single is. ‘Bags’ ligt helemaal in lijn met haar lo-fi esthetiek en vrij herkenbare teksten die recht uit een dagboek lijken gelopen. De instrumentatie is meer gitaar gedreven hoewel de poppy synths voor de kleurrijke toets zorgen. (Yannick)

Scorcha Richardson – Don’t talk about it

De Ierse Scorcha Richardson charmeerde ons enkele jaren geleden al met haar goudeerlijke indiepop die ze eigenhandig uitbracht, en dit najaar zit er een eerste album aan te komen – eentje waar we hopelijk wel nog vaak over zullen praten. (Mattias)

Slayyyter – Everytime (Britney Spears cover)

Begin dit jaar schreven we nog dat Slayyyter klonk als “Britney Spears in internettijden”, nu maakt de artieste deze vergelijking nog explicieter door ‘Everytime’ te coveren (een nummer dat ik voornamelijk ken door een schitterende scène in Spring Breakers). Aan het origineel wordt eigenlijk bitter weinig veranderd, maar elk aspect lijkt net wat zweveriger te worden waardoor deze cover tegelijk bekend en bevreemdend aanvoelt. (Tobias)

Hundreth – Whatever

In 2017 bracht Hundreth met ‘RARE’ een plaat uit in lijn van stevige shoegazebands als Nothing en dichter bij huis Newmoon. Sindsdien is frontman Chadwick Johnson duidelijk nog verder van de hardcore-scene gaan wonen, want nieuwe single ‘Whatever’ zou je haast poppy kunnen noemen. En dat is hier absoluut een goede zaak. (Mattias)

Oso Oso – Dig (II)

Emorock sluimert ondertussen weer een paar jaar onder het mainstream-oppervlak, en het Amerikaanse Oso Oso is een van de interessantere bands van de nieuwe generatie. Dit nieuwe nummer volgt een reeks sterke singles die vorig jaar werden uitgebracht, en is de voorloper op nieuwe plaat ‘Basking in the glow’ die deze zomer verschijnt. (Mattias)

Drab Majesty – Long division

De nieuwe plaat van Drab Majesty komt eraan in juli, en de tweede single daaruit is alvast een topper. ‘Long division’ voegt nochtans niets nieuws toe aan de inmiddels gekende sound van dit eenmansproject uit LA, maar is gewoon puur genot voor de liefhebber van donkere new wave in een eigentijds jasje. (Martijn)

Coucou Chloe – Silver B

Na 2 jaar is de Franse Coucou Chloe eindelijk weer klaar om een nieuwe ep op de wereld los te laten. Op ‘Silver B’ lijkt de gedeconstrueerde clubmuziek grotendeels naar achter geschoven te worden ten voordele van een kil, understated hiphopgeluid. Deze single is niet het hardste nummer dat Coucou Chloe al uitbracht, maar als onderkoelde banger weet het zeker punten te scoren. (Tobias)

Lingua Ignota – Butcher the world

Ook de klassiek geschoolde noisenimf Lingua Ignota bereidt zich voor op de uitgave van nieuw materiaal. Voorsmaakje ‘Butcher the world’ begint met dramatische koperblazers die vergezeld worden door het helse gekrijs van Kristin Hayter zelf. Het album gaat ‘Caligula heten’, maar tijdens de eerste helft voelen we ons vooral als Nero die vanop zijn balkon toekijkt hoe Rome in brand staat. Het meer serene tweede stuk laat ons radeloos rondslenteren door de ruïnes die overblijven. (Tobias)

Amnesia Scanner – AS Lose

Eerder dit jaar klonk Amnesia Scanner verrassend bedeesd op hun samenwerking met Bill Kouligas, maar op ‘AS Lose’ worden we weer als vanouds bestookt met loeiharde synths en vervormde vocals. Het nummer is nét niet even goed als de hoogtepunt van ‘Another life’, maar fans van die plaat zullen dit tussendoortje toch zeker kunnen smaken. (Tobias)