Thundercat en Shobaleader One brengen een ode aan de bas in de AB

door Frederik Jacobs

Shobaleader One en Thundercat op dezelfde avond programmeren, het was het team achter BRDCST menens dit jaar – getuige ook de komst van Run The Jewels en Forest Swords. De eerste is een zijproject van Squarepusher, de ander werkte samen met onder meer Kendrick Lamar, Flying Lotus en Kamasi Washington. Beiden zijn bassisten, en dat heeft het publiek geweten: het werd een avond vol onnavolgbare vingerbewegingen, virtuositeit en gevoel.

Daft Punk, Slow Magic, SBTRKT… We hebben al veel maskers gezien op een podium, maar die van Shobaleader One moeten toch wel de gekste geweest zijn. Het viertal met Squarepusher aan de bas was onherkenbaar, en waar hun gezicht hoorde te zijn hypnotiseerden bewegende lichtjes in alle kleuren ons. De lange zwarte gewaden deden het geheel dan weer in duisternis baden. Duister was ook de jazz die ze brachten, maar evengoed kitschy, funky en bijwijlen megalomaan. Nu eens slopen Oosterse invloeden de set binnen, dan weer glamrockgitaren, en daarbovenop werd ook een industrialsound niet geschuwd – de soundtrack van Power Rangers leek nooit ver weg. Het gekste is dat Shobaleader One er mee wegkwam. Onze zintuigen werden zo in de war gebracht dat we ons wel moesten overgeven aan de opzwepende en innemende geluidsmuur. En wat een bassist is die Squarepusher toch; zijn vingervlugge bewegingen over de hele lengte van de basgitaar pasten altijd perfect in het geheel, soms ondersteunend, soms de bovenhand nemend. Thundercat zou hem nooit kunnen overtreffen, dachten we.

Shobaleader One kicking ass on BRDCST!

Een bericht gedeeld door Frank (@privilegium) op

Net als op het bijzonder sterke ‘Drunk’ opende Thundercat zijn set melancholisch met ‘Rabbot ho’. Neerslachtig mijmerend kreeg hij een nochtans enthousiaste zaal stil. De eerste ‘Tron song’ ging nog verder op dat elan, maar met ‘A fan’s mail (Tron song suite II)’ brak de set helemaal open. Funky baslijnen, gladde synths en strakke drums op het podium veroorzaakten losse dansbenen in het publiek. Grootste hit ‘Them changes’ wandelde even later flamboyant en pretentieloos voorbij alsof het de nieuwe – betere – ‘Stayin’ alive’ was. Ook tijdens zulke songs blijft Stephen Bruners soulstem even zacht en geruststellend klinken als op de emotionelere nummers.

Thundercat is een steengoede bassist, zowaar nog beter dan Squarepusher, en dat liet hij maar al te graag blijken. De uitgesponnen solo’s op zijn zessnarige bas waren ronduit indrukwekkend en konden dan ook op veel appreciatie van het publiek rekenen. Na een tijdje begon hij echter met de overdaad te flirten: de solo’s duurden te lang en werden vaak belangrijker dan de song. In een bezetting met slechts drie instrumenten en nummers die relatief hard op elkaar lijken, wordt dat snel eentonig. ‘Drunk’ moet het bovendien voor een groot deel van haar geweldige sfeer hebben, maar die dreigde live een beetje verloren te gaan in al het sologeweld. De toetsenist links van Bruner –  nochtans met de looks van een Studio 100-begeleidingsband – had ook mooie solo’s in huis, maar meermaals soleerden hij en zijn frontman tegelijkertijd waardoor het een beetje een kakofonische warboel werd.

Verder klonk alles wel heel strak, en bewees Thundercat met songs als ‘Friend zone’, ‘3AM’ en ‘Oh sheit it’s X’ dat hij van meerdere markten thuis is. Het ene moment klonk hij bijzonder funky, even later zong hij een zeemzoete, uit de eighties weggelopen synthballad en tussendoor had hij met de freejazz geflirt. En toch klonken de songs op een of andere manier erg coherent. We kunnen wel stellen dat Thundercat doorheen de jaren een erg typische, geheel eigen karakter heeft gecreëerd. Een handtekening die groten als Kendrick Lamar, Flying Lotus en Kamasi Washington maar al te graag op hun album hebben staan pronken. Stephen Bruner toonde zich ook live een hypergetalenteerde bassist die bovendien een goeie zanger en songschrijver is. Het enige werkpuntje is dat hij zichzelf niet mag verliezen in een specifieke kwaliteit – in dit geval het bassen- , want zo ontstaat het gevaar dat hij zijn andere kwaliteiten over het hoofd ziet – het scheppen van een verdomd gezellige sfeer bijvoorbeeld. Voor de rest: chapeau.

Thundercat speelt deze zomer op Best Kept Secret. In de AB kan je binnenkort Austra (16.04), The Jesus And Mary Chain (18.04) en Pharmakon (23.04) zien. Een volledig overzicht vind je op de site van de zaal.