We geven ook dit jaar onze redacteurs carte blanche om terug te blikken op het voorbije (muzikale) jaar.
2020 was een vreselijk jaar voor livemuziek maar een geweldig jaar om thuis muziek te luisteren. Dat blijkt ook uit mijn Last.FM-data, want met net geen 40.000 scrobbles luisterde ik nog nooit zo veel muziek als dit jaar. Dat ging ten koste van ontdekkingen en straffe verhalen op festivals, al kon ik deze zomer wel festivals bezoeken op manieren die ik nog niet had ervaren: dobberen op een bootje omsingeld door druk Instagrammende influencers (Paradise City), lezend en slapend op een veldbedje (Horst, zie foto) en met de handje in de lucht voor mijn televisiescherm (Tomorrowland Around The World). Hopelijk verloopt alle muziekbeleving volgend jaar weer wat meer offline. De grote statements en beschouwingen spaar ik op voor onze (vrij fantastische) albumlijst later deze maand, hier alvast een paar persoonlijke hoogtepuntjes.
Beste onverwachte interview:
Meest ongelukkig gekozen caption voor een artikel:
Beste muziekgerelateerde passage in een roman:
“Waarom ben je eigenlijk in de muziek gegaan?” Het was een vraag die ze op slapeloze nachten ook vaak aan zichzelf had gesteld. Het duurde even voordat ze de woorden vond die ze zocht. “Toen ik vijftien was en op mijn rug door het dakraam van mijn zolderkamer aan het kijken was, kwam ‘All that I got is you’ van Ghostface Killah & Mary J. Blige op, het eerste nummer dat mij ooit liet huilen. Toen wist ik dat ik niet zo egoïstisch veel van een kunstvorm kon houden, dag in dag uit, zonder iets terug te geven. Ik leefde voor muziek, ik wilde het koste wat het kost laten overleven. Ik wilde dat er meer gemaakt kon worden, meer eerlijke muziek, meer echte muziek, meer kwetsbaarheid. Muziek die je gelooft, begrijp je wat ik bedoel. Niet de muziek die overduidelijk gemaakt is om te flexen of om hits te scoren. Maar muziek die gemaakt is omdat de maker niks anders kon dan dat nummer maken. dat soort muziek, wat je dan voelt, ik wilde dat zo veel mogelijk mensen dit konden delen. Het gevoel dat je in een nummer wilt kruipen en oneindig wilt dwalen door de gangpaden van de productie, dat je je keer op keer kunt verbazen over de diepgang van de teksten. Alleen door een nummer dat me raakt kan ik me zo thuis voelen. Dat gun ik meer mensen.” – Dieuwertje Heuvelings, ‘Auxiety’
Favoriete albums:
1 Phoebe Bridgers – Punisher
2 Sault – Untitled (Rise)
3 Fleet Foxes – Shore
4 Run The Jewels – RTJ4
5 Porridge Radio – Every bad
6 Untitled – (Black is)
7 King Krule – Man alive!
8 Fenne Lily – Breach
9 Tame Impala – The slow rush
10 Khruangbin – Mordechai
11 Sumi – Sumi
12 Waxahatchee – Saint cloud
13 Lomelda – Hannah
14 Caribou – Suddenly
15 Perfume Genius – Set my heart on fire immediately
16 Pottery – Welcome to Bobby’s motel
17 Silverbacks – Fad
18 Working Men’s Club – Working Men’s Club
19 Bdrmm – Bedroom
20 Cable Ties – Far enough
21 Flying Horseman – Mothership
22 Grimes – Miss anthropocene
23 Adrianne Lenker – Songs
24 Rolling Blackouts Coastal Fever – Sideways to New Italy
25 Deradoorian – Find the sun
Meest beluisterde nummers:
1 Waxahatchee – Fire
2 Car Seat Headrest – Martin
3 Skullcrusher – Day of show
4 Sumi – Blue road
5 Matt Berninger – Serpentine prison
6 Soccer Mommy – Circle the drain
7 Tame Impala – Is it true
8 Cable Ties – Sandcastles
9 Porridge Radio – Sweet
10 Caribou – Never come back
Op Spotify hou ik jaarlijks een playlist bij met muziek die blijft hangen. De lijst van 2020 klokt af op 555 nummers en vind je hier: