Allah-Las toont met ‘LAHS’ te weinig ambitie en zin voor vernieuwing

door Koenraad Stevens

Hoewel ‘LAHS’ – de titel werd gebaseerd op een vaakvoorkomende schrijffout in de bandnaam – toen nog moest verschijnen, kwam Californisch viertal Allah-Las hun vierde studioalbum twee weken geleden reeds voorstellen in de Botanique. Je kon eerder op deze website lezen dat er die zaterdagavond vooral werd geteerd op het oudere materiaal, en dat hoeft na enkele luisterbeurten van hun nieuwste niet echt te verbazen. De band slaagt er met hun nieuw materiaal onvoldoende in om ons enthousiasme van weleer nieuw leven in te blazen.

Opener ‘Holding pattern’ zet meteen de trend: songs zoals deze, die op twee akkoorden zijn gebaseerd, bieden te vaak te weinig diepgang. Ook ‘Keeping dry’ en ‘Star’ kunnen onder die categorie worden geklasseerd en stralen onvoldoende ambitie uit. Op eenvoudige basis gestoelde muziek heeft nood aan een meer zorgvuldige opbouw. Met ‘On our way’ toont Allah-Las nochtans aan dat ze daar wel degelijk toe in staat zijn.

‘LAHS’ brengt een klankentapijt voort dat een mengeling is van psychedelica, surf en easy listening. De band omschrijft het zelf als het resultaat van vijf jaar de wereld rondreizen. Die mix slaat in sommige gevallen wel degelijk aan, zoals op singles ‘In the air’ en ‘Polar onion’, maar even vaak wordt de bal misgeslagen: Allah-Las moet gaan uitkijken niet te vervallen in de betere achtergrondmuziek. Er wordt met wisselend succes gebalanceerd op de slappe koord tussen dromerig en slaapverwekkend.

Broodnodige afwisseling krijgen we dankzij enkele niet-Engelstalig gezongen nummers, zoals derde single ‘Prazer em te conhecer’ (Portugees voor nice to meet you). Evengoed kunnen dergelijke ingrepen echter worden toegeschreven aan een gebrek aan muzikale inspiratie. ‘Roco ono’ en ‘Houston’ blijven dan weer instrumentaal, maar hebben te weinig gewicht om zonder tekst uit te blinken.

‘LAHS’ heeft zeker ook zijn sterkere momenten, zoals op het melodieuze ‘On our way’ en de optimistische slottrack ‘Pleasure’. De grootste verdienste bestaat er allicht in dat er als vanouds een algemene sfeer van zomerse zorgeloosheid wordt gecreëerd, maar daarbij komt de plaat op geen enkel moment echt op kruissnelheid. Wij hebben de hoop in Allah-Las zeker nog niet opgegeven, maar rekenen voor de toekomst op beter.