Aroma di Amore is terug, en dat zullen we geweten hebben. Met de eerste langspeler in 25 jaar komt de Nederlandstalige groep rond Elvis Peeters, Fred Angst en Lo Meulen opnieuw op de voorgrond.
Als een van de eersten combineerde Aroma di Amore rock met elektronica en teksten in de eigen landstaal. “Omdat we er zin in hebben en nog lang niet zijn uitgepraat”, volgens de mannen zelf. Kan een van de meest originele Belgische bands uit de jaren ‘80 evenveel energie, creativiteit en originaliteit laten horen als weleer? De Belgische comeback van het jaar? Dat is nog maar de vraag.
Opener ‘Schoenen’ schotelt ons al meteen uitstekend, dreigend vocaal werk van zanger Elvis Peeters voor, het element dat het begin van het album nog net rechthoudt. De muzikale aankleding van de ingetogen song heeft voor de rest jammer genoeg niet voldoende om het lijf om de volle drie minuten te boeien. Opvolger ‘Stront’ is daarentegen rauw en hard. Anderhalve minuut heerlijke onversneden punk met een extra vlammende gitaarlijn erbovenop. We zijn opgewarmd.
‘Hunker’ straalt de inhoud van het lied voor de volle honderd procent uit. Lust vinden we zowel tekstueel als muzikaal terug in dit puike nummer. “Houd me vast, ik Hunker”, zingt Peeters. Ook wij hunkeren naar meer goeds. Dat is onder meer te vinden op ‘Het Land Is Moe’, dat in eerste instantie een rustig tussendoortje lijkt te zijn. Maar niets is minder waar: gitaar en drums versmelten naar het einde toe tot een brok rauwe emotie.
Verder is er aan diversiteit geen gebrek op dit album: ‘Kom Terug’ is ingetogen en mysterieus met een flinke portie elektronica, terwijl ‘Lucifer’ net over alle ingrediënten beschikt om recht door je trommelvlies te blazen, inclusief duizend porties noise, verzorgd door niemand minder dan Mauro Pawlowski. ‘Hoor Hoe Weent Mijn Ziel’ gaat dan weer meer de poppy kant uit, in combinatie met een aanstekelijk achtergrondkoortje.
Dat Aroma di Amore terug is, daarover bestaat na het beluisteren van ‘Samizdat’ geen twijfel meer. Het geluid van deze heren staat na al die jaren nog steeds als een huis, en aan de kwaliteit van de songs is niets ingeboet. De cultstatus die de heren na al die jaren hebben verworven, zal door deze (na 25 jaar) nieuwe plaat zeker nog eens 25 jaar voortleven.
Album verdeeld door OnderStroom Records