De vaderlijke raad “hard werken loont” achtervolgt Benny Sings al jaren als een echo. Voor zijn jongste en achtste album ‘Music’ selecteerde hij tien songs uit meer dan 200 schetsen. De Amsterdammer en workaholic Tim van Berkestijn proefde eerder al van zijn beloning. Samen met Rex Orange County schreef hij het razend populaire ‘Loving is easy’ en kreeg hij voor zijn vorig album ‘City pop’ de complimenten van Anderson .Paak en Frank Ocean. Pers en fans lijken hem klaar te stomen voor the next big thing, maar is hij daar wel klaar voor?

Op ‘Music’ staan enkele features die Sings in de juiste richting moeten helpen. Toch is het vooral de nuchterheid van de Nederlander die indruk maakt. De altijd aanstekelijke gitaarlijnen van Tom Misch kunnen jammer genoeg niet overtuigen op het anderzijds overtuigende ‘Nobody’s fault’. Mac DeMarco deelt dan weer zijn nonchalance op ‘Rolled up’. Meer dan enkele la la la’s heeft het duo niet nodig om een zorgeloze sfeer te scheppen. Benny Sings omschrijft zijn muziek als ‘sunshine music‘ en doet die benaming alle eer aan op ‘Lost again’. Uptempo handgeklap en een honky tonk piano verdrijven alle negativiteit. Titelnummer ‘Music’ toont Sings op zijn best. Hij probeert met succes verschillende stemtimbres uit en laat de keyboard alle leegtes opvullen. “Let me escape from this moment and feel all right,” is dan ook precies wat wij willen met deze muziek.

Na enkele middelmatige neerpensels waarin de speelse keyboards de hele song verklappen, sluit ‘Music’ af met een knap trio. Op ‘Run right back’ vervoegt de New Yorkse Cautious Clay Sings op saxofoon. Thundercat lijkt in het nummer nooit ver weg. Ook op ‘Miracles’ krijgt Sings hulp uit onbekende hoek. De Amerikaanse singer-songwriter Emily King en producer Peter Cottontale (Chance the Rapper) maken er een ongegeneerde Bee Gees viering van.

We geloven niet dat er een globale stardom is weggelegd voor Benny Sings. Hij zal altijd een beetje “the musician’s musician” blijven, de man waar iedere muzikant naar opkijkt. Zijn bewonderenswaardige werkethiek en sympathieke, lichtvoetige daddy’s pop leveren hem wereldwijd fans op. Buiten de ‘werkuren’ ligt zijn prioriteit bij zijn twee jonge kinderen en zien we hem niet meteen Amsterdam inruilen voor L.A. Dat hoeft ook niet wanneer de wereld aan je voeten ligt.