Crowd Of Chairs doet aan hersenspoeling op ‘Mod kid with dog’

door Pieter Sips

‘Asocial breeding ground’, het openingsnummer van ‘Mod kid with dog’, wordt ingezet met een ijle zanglijn die de geoefende luisteraar meteen terugkatapulteert naar de top van Mount Heart Attack uit Liars’ geweldige ‘Drum’s not dead’. Niet toevallig een van de zelfverklaarde inspiratiebronnen van het Gentse drietal – ze haalden hun groepsnaam zelfs uit de tekst van ‘It fit when I was a kid’. Gelukkig reiken ze zelf voldoende interessante ideeën aan om van ‘Mod kid with dog’ een meeslepende en opwindende plaat te maken.

Dat Mitch Van Laecke (gitaar), Benjamin Caes (bas) en Manu Mahie (drum) met veel overgave het kot in brand steken, wisten we al van voorganger ‘Fuck fuck fuck’ uit 2017. Het trio lijkt nog steeds bijzonder goed op elkaar ingespeeld en samen weten ze meer dan eens een opvallend strak gemetste geluidsmuur op te trekken. De vocalen verdelen ze broederlijk onder hun gedrietjes.

Met single ‘Hollow thoughts of wrong’ kregen we begin dit jaar een gitzwarte eerste impressie van wat komen zou. De duistere trip met intense tempowisselingen en gekwelde zang laat een diepe indruk na die je niet zomaar van je afschudt. De combinatie tussen een hoge en lage stem die simultaan dezelfde tekst zingen, is een nieuwe aanpak voor Crowd Of Chairs en zorgt voor een beklijvend effect.

Die nieuwe harmonieën worden in zowat elk nummer wel ergens toegepast – vaak door meermaals dezelfde tekst traag te herhalen – waardoor het er gaandeweg op begint te lijken dat je in een of andere brainwashsessie bent beland. “How are your morals gonna save you?”, scanderen ze in pletwals ‘Everyone’, waarin Caes z’n drumvellen genadeloos aframmelt en Van Laecke helse geluiden uit z’n gitaar perst. Meteen een hoogtepuntje.

De mantra’s zijn niet altijd even geslaagd en de formule kan na vijfenvijftig minuten wat gaan vervelen, hetgeen toch niet de bedoeling mag zijn. Zo kan bijvoorbeeld het eindeloos herhalen van “Let me see your face” in ‘Faceless’ wel wat gaan irriteren. Gelukkig stelt Crowd Of Chairs daar heel wat vernuftige songstructuren tegenover, waarin ze je met vakkundig uitgevoerde tempowisselingen af en toe wat rust gunnen om je vervolgens murw te slaan met scherpe sonische aanvallen.

Om de onmiskenbare kracht van Crowd Of Chairs ten volle te kunnen ervaren, moet je ze vooral live aan het werk zien. Ga dat meemaken in Volta (09.04), De Centrale (17.04 april) of De Kreun (23.05 mei).