DIIV serveert platgekookte kost met ‘Frog in boiling water’

door Martijn Bas

Tegenwoordig lees je steeds vaker over een shoegaze-revival die momenteel aan de gang is. Wie een beetje vertrouwd is met het genre, weet echter dat die revival al bijna 20 jaar aan het woeden is. Nu is er echter gewoonweg iets meer mainstream-exposure is door kanalen zoals TikTok, vinden we. Eén van de vaste waarden uit het shoegaze revival-tijdperk is DIIV. Met ‘Frog in boiling water’ is de band uit Brooklyn toe aan z’n vierde album. 

Het project van Zachary Cole Smith oogstte met de zomerse dreampop van hun debuut ‘Oshin’ (2012) meteen succes bij critici en het indie-publiek. Na ‘Is the is are’ uit 2016 vond de groep het welletjes geweest met de settings van hun effectpedalen. In 2019 kwamen ze terug met ‘Deceiver’. Het album was doorspekt van grunge-elementen en liet daardoor een zwaarder geluid horen van de band. Die “nieuwe” sound kende zowel voor-als tegenstanders. Er is een grote kans dat ‘Frog in boiling water’ voor eenzelfde verdeeldheid zal zorgen. 

In tegenstelling tot het verleden – waar Cole de primaire songwriter was – droeg nu elk bandlid z’n steentje bij in het songwriting-proces door ideeën te delen via filesharing-platformen. Bijgevolg is ‘Frog in boiling water’ het meest collaboratieve DIIV-album tot op heden geworden. Helaas horen we daar weinig van terug. De songs lijken namelijk toch vooral erg op elkaar. De plaat mijdt net als z’n voorganger de dromerige gitaar-motiefjes van ‘Oshin’ en ‘Is the is are’. Daarbij bouwt de elpee verder op de overstuurde, fuzzy shoegaze-gitaren van ‘Deceiver’. Echter, waar op die plaat de catchy melodieën zich nog aan de oppervlakte bevonden, is het op ‘Frog in boiling water’ wat dieper graven om een riff te vinden die zich makkelijk in je oor nestelt. 

Het ontbreken van toegankelijke riffs hoeft niet per se iets negatiefs te betekenen. Wanneer de muziek kan imponeren met dissonante harmonieën of de juiste snaren raakt, des te beter. Toch is het jammer dat dat hier weinig het geval is. Ondanks dat dit een gelaagde plaat is en er veel live werd ingespeeld, passeren er weinig stukken die ons doen opveren. DIIV gaat duidelijk voor een hypnotiserende, druggy sound. De band schiet echter tekort omdat zowat elke song ongeveer hetzelfde tempo hanteert. Eveneens worden wisselingen in dynamiek geschuwd en wijkt de zang van Cole nauwelijks af van wat monotoon gemijmer. Zijn anti-kapitalistische teksten missen daarom ook bijna volledig hun effect.

Er zijn lichtpuntjes. De recent geloste single ‘Raining on your pillow’, opener ‘In amber’  en afsluiter ‘Fender on the freeway’ zijn er enkelen. In plaats van onze oren dicht te plamuren met gruizige akkoorden laat DIIV hier de gitaren ouderwets dromerig rinkelen. Verder is het vooral shoegaze-worshipping zonder een meerwaarde te brengen aan het genre in kwestie. Sommigen zullen de eenvormigheid van ‘Frog in boiling water’ bestempelen als “een geheel“, “een trip“, of misschien nog erger : “een totaalconcept“. Wij vinden het eerder een vermoeiende zit.

DIIV stelt ‘Frog in boiling water’ voor in het kader van TOUTPARTOUT’s 30-jarig bestaan in VIERNULVIER op 29.11 (tickets & info).