James Blake is een meester in zijn vak op ‘Friends that break your heart’

door Guillaume De Grieve

Na de club-geïnspireerde ‘Before’ ep en de grotendeels akoestische ‘Covers’ ep was het lang niet duidelijk of James Blake zou toegeven aan zijn knaldrang of geketend zou blijven aan zijn piano. Zijn vijfde studioalbum ‘Friends that break your heart’ schept duidelijkheid: hij doet geen van beide. Blake keert niet snel op zijn stappen terug. De vocale harmonieën en pientere elektronische arrangementen tekenen gelukkig wel nog present.

Blake wordt als multi-getalenteerde songwriter al jaren op handen en voeten gedragen door zowel gevestigde rappers als beginnende popmuzikanten. Op fantastische voorganger ‘Assume form’ nodigde hij de beau monde uit van de Westkust. Op ‘Friends’ zijn er minder features achter de micro te horen. Al was iedereen welkom in de studio.

Zijn vriendin, actrice Jameela Jamil, staat meermaals als co-writer of co-producer vermeld – een evidentie voor Blake. Te vaak worden de vrouwen achter de muzikant als muzen zonder werkelijk aandeel bestempeld. Jamil raadde zo enkele rake guest vocals aan. SZA oogst lof met haar beloftevolle inval op ‘Coming back’. JID en de minder gekende Swavay tekenen present op het lugubere ‘Frozen’. We weten dat wie met Blake in zee gaat vroeg of laat met een kostbaar scheepsruim terugkomt. Klonk Blake bovendien ooit beter dan op single ‘Say what you will’? Een oprechte vraag die Blake nederig zou weglachen. Bescheidenheid en het besef dat succes altijd groter kan, mogen dan wel de thema’s zijn op het album. Wij bevestigen: James Blake is dé 21ste-eeuwse crooner.

Ondanks de vele lofzangen en bakken positieve reviews heeft Blake soms het gevoel niet gehoord te worden. “I’ll be the best I can be. Don’t give up on me. I would livе in the leaves that crunch undеr your feet. I wanna be heard if I can’t be seen,” klinkt het in ‘Funeral’ waarvan een bonusversie met slowthai net verschenen is. ‘Life is not the same’ gaat niet over zijn verhuis van het VK naar de VS, maar over het pijnlijke besef onder de sloef gelegen te hebben. In het refrein schreeuwt hij het bijna uit: “I did everything your way”. ‘Lost angels nights’ – woordspeling op zijn thuisstad – is een trage pousse-café na een avondje uit. Hadden we maar een Ford Explorer om door de straten van Los Angeles te cruisen.

De melodramatische titeltrack die erop volgt zet de handrem op en doet ons in een bolletje ellende kruipen. “I’ve haunted many photographs in the background, on the fore. And as many lovers have crossed my path. In the end, it was friends who broke my heart”. De lijn tussen vriendschap en een romance is niet altijd te zien. Anderzijds heeft een gebroken hart niet altijd met laatstgenoemde te maken. Over het einde van vriendschappen wordt te weinig gepraat, argumenteert Blake.

Of hij nu schuilt voor Londense regenbuien of de Californische hitte, James Blake is nog steeds dezelfde muzikant die schrijft vanuit zijn slaapkamer. Een kamer die enkel te bereiken is met de overtreffende trap: opwindendst, origineelst en pakkendst. Zijn songs op ‘Friends that break your heart’ zijn korter en conventioneler dan op zijn eigenwijs debuutalbum. “Meer popmuziek” zou men durven zeggen. Maar hokjesdenken laten we hier achterwege. De jongste Blake plaat is knap vakmanschap en om er nog één superlatief bij te gooien: meest(erlijk).

James Blake staat op 4 en op 13 mei 2022 (nieuwe datum) in de Cirque Royale in Brussel. Tickets zijn er enkel nog voor de nieuwe datum en vind je op de website van Live Nation.