‘Give You The Ghost’, het debuutalbum van Poliça, is een bijzonder en enerverend plaatje. Bijzonder omdat de band – die begon als een experiment van Gayngs-oprichter Ryan Olson – een vrij unieke sound weet vast te leggen. Zo wordt de stem van zangeres Channy Leaneagh voortdurend zwaar vervormd, gedubbeld, gestretcht en ge-autotuned. Het ene moment klinkt ze alsof ze in een spiegelpaleis staat, terwijl enkele dubbelgangers in haar nek staan te hijgen, het andere moment wobbelt de stem als op een door de zon gesmolten vinylsingeltje.
Achter die gelaagde en verwrongen stemmen krijgt de door Olson (uit leden van Spoon en Bon Iver samengestelde) band de vrijheid van een improviserend jazzcombo. Diepe bassen brommen, strijkers stotteren, gitaren krassen scherp en de synths zoemen ruw. En dan zijn er nog de overdonderende dubbele machinegeweerdrums die de stevige ruggengraat vormen in de meeste van de elf songs. Poliça mixt muziekgenres als een gebrevetteerde bartender een Singapore Sling: salsa, progrock, r&b, elektronische en Noord-Afrikaanse pop gaan zonder moeite in de mixbeker. Het resultaat is bij vlagen fantastisch: nummers als ‘Amongster’, ‘Dark Star’ en ‘I See My Mother’ grijpen je bij het nekvel en schudden je ruw doorheen. Ook het ontroerende ‘Wandering Star’ met Bon Ivers Mike Noyce op backings houdt je in een stevige judogreep. En geen tatami in de buurt om af te kloppen.
Enerveren doet Poliça dus ook. Omdat je het na een half dozijn nummers, wanneer je je begint af te vragen of al die effecten niet gewoon de aandacht van de songs wegnemen, wel gezien en gehoord hebt. En je uiteindelijk moet concluderen dat er van die songs niet meer dan een handvol aanwezig zijn. Maar van een band die muzikaal uit de band springt durf je dat al eens sneller door de vingers te zien.
Poliça live zien kan binnenkort in Amsterdam (Paradiso, 03.07, info & tickets), Groningen (Kardingerplas via De Oosterpoort, 11.07, info & tickets) en Dour (Dour Festival, 14.07, info & tickets).
Album verdeeld door V2