Een surrealistische trip naar het Oosten waar wulpse buikdanseressen je op je wenken bedienen lijkt het uitgelezen decor bij het debuut van Tsar B. ‘The games I played’ dweept met lome bassen en meerstemmige gezangen die je hypnotiseren tot je heupen spontaan heen en weer wiegen.

Twee jaar na haar vertrek bij School Is Cool komt de voormalige violiste Justine Bourgeus met een heel ander geluid naar buiten. ‘The games I played’ vormt een sterk geheel, alleen klinkt de tweede helft opvallend interessanter dan het soms eentonige begin. Zodra Sylvie Kreusch opduikt in ‘Medagelous’ kan Tsar B ons echt boeien. De samenzang tussen Sylvie en Justine past heerlijk binnen het geheel, aangesterkt door een aanstekelijk en opzwepend refrein. Wat later onderscheidt ‘Flesh & bones’ zich door het samenspel tussen strijkers en pompende bassen. De logge subwoofers die tijdens de eerste helft haast voortdurend leken te blazen, verdwijnen naar de achtergrond. Een verademing.

Haar drie jaar oude debuutsingle ‘Escalate’ speelt nog steeds de hoofdrol op deze plaat, samen met het iets recentere ’Rattlesnake’. Die twee voorsmaakjes legden de lat voor de rest van het album wel erg hoog, en Tsar B limboot er vaker sensueel onder dan dat ze er gracieus overspringt. In die twee nummers duiken er zo veel instrumenten en productionele trucjes op, waardoor je telkens nieuwe details ontdekt. Ze passen zich als een auditieve kameleon aan bij je gewenste gemoedstoestand. Daarbovenop blijven ze even hard kleven als Turks fruit en zijn ze beiden verdomd dansbaar, iets wat al beaamd werd door meerdere internationale topchoreografen.

Tsar B knipoogt vaak zonder schroom naar FKA Twigs, met name door de voorliefde voor percussie. In tegenstelling tot het futuristische kantje van FKA Twigs kiest Tsar B vaker voor een warmer, vertrouwd geluid. Neem ’Brazil’, een ode aan verloren liefdes, Braziliaanse prachtige achterwerken en dramatische voetbalspelers zoals Justine Bourgeus het zelf graag verwoordt. De Oosterse geluiden zijn nooit ver weg en zwoel is het zonder twijfel. 

Hoewel ze haar mosterd haalt bij veel verschillende inspiratiebronnen, resulteert dat op haar debuut in een eigen geluid. Dat speelt bij momenten in haar nadeel, want die logge en karakteristieke bassen die nagenoeg elk nummer op gang trekken, gaan op den duur vervelen. Bovendien is haar stem minder veelzijdig dan de eerder aangehaalde FKA Twigs. Wel zit haar donkere pop vol girlpower en sensualiteit zonder dat het goedkoop wordt, mede dankzij het mystieke karakter dat Justine blijft bespelen. Wij zijn alvast klaar om hartstochtelijk te dansen op haar muziek in een zweterige club – en misschien wel meer dan dansen alleen.

Tsar B speelt binnenkort in Antwerpen (28.11, DE Studio), Opwijk (08.12, Nosta), Gent (12.12, De Centrale), Kortrijk (15.12, De Kreun) en Leuven (20.12, Het Depot).