Het mooiste park van Brugge opent deze zomer opnieuw de deuren voor het mooiste weekend van het jaar: Het Cactusfestival. Sinds jaar en dag bekleedt het festival een vaste waarde in de festivalagenda. Ook dit jaar hebben ze weer een mooie affiche samengesteld. Het fijne aan Cactusfestival is het gebrek aan keuzestress. Het festival heeft slechts één podium waardoor er nooit verschillende acts tegelijk spelen. Of je hangt aan de lange bar, of je staat voor het podium. Zo simpel kan het tweede weekend van juli zijn in Brugge. Drie dagen lang slaat Cactus er zijn tenten op, en uit die drie dagen pikken we een aantal artiesten die je speciale aandacht verdienen.
Beginnen doen we op vrijdag 8 juli. Traditiegetrouw beginnen we er pas aan wanneer iedereen proper zijn werkweek heeft kunnen afsluiten, zo rond de klok van zes. Meskerem Mees mag de spits afbijten en veel kunnen we niet meer zeggen over de Belgische. ‘Joe’, ‘The writer’ en ‘Where i’m from’ zijn ondertussen in het collectief geheugen geslopen en de superlatieven zijn al allemaal opgebruik. Ze is echter het voorspel voor wat later op de avond zal komen: Intergalactic Lovers en Tamikrest, oftewel een gelauwerde indiepopband en een levende legende.
Robert Plant, de zanger van Led Zeppelin, komt samen met Alison Krauss hun laatste album ‘Raise the roof’ voorstellen. Voor wie het zich afvroeg, je kan je aan Led Zep-cover verwachten. Een duik in hun recente setlists leert ons dat ‘The battle of Evermore’ en ‘Rock and roll’ al eens durven gespeeld te worden. Niet onlogisch, gezien het duo zich specialiseert in het betere coverwerk. Een beetje The Magic Flying Thunderbirds, maar dan echt de moeite.
Echter, oude mannen moeten blijkbaar op tijd hun bed in (of willen snel naar de lange bar). Dus mogen Belle & Sebastian de dag komen afsluiten. Het is nog zo’n naam die weerklinkt als een klok. De Schotse groep maakt al een dikke 25 jaar de betere kamer meets indie pop (het kind moet natuurlijk een naam hebben) en lijkt dit jaar terug in bloedvorm. Althans, dat is toch de indruk die we oppikten bij het horen van hun laatste, en elfde, album ‘A bit of previous’. Dat kwam eerder dit jaar uit en lijkt uitermate geschikt om het Minnewaterpark uitgeleide te doen op vrijdag.
Zaterdag is dan de eerste van twee ‘volwaardige’ dagen en dat zullen we geweten hebben. Aan grote namen geen gebrek die dag, maar moeten we die echt nog voorstellen? Als je bij het horen van de namen Franz Ferdinand, White Lies of Oh Wonder het in Keulen hoort donderen, is Indiestyle waarschijnlijk niet de blog voor jou. De zaterdag is bovendien wel een zeer fijne dag voor liefhebbers van Belpop, Nederhop of hiphop. Kortom, alles wat op ‘op’ eindigt. Een thema dat ongetwijfeld weerkeert in de attitude aan de bar.
De Jeugd Van Tegenwoordig mag dan al lang geen nieuw werk meer uitgebracht hebben, het houdt hen niet tegen om opnieuw op tournee te gaan. Enkele Belgische shows staan op hun programma, waaronder dus Brugge. Hits als ‘Hollereer’, ‘Sterrenstof’ en ‘Watskeburt?!’ hebben ondertussen bewezen de tand des tijds moeiteloos te doorstaan en zullen locked and loaded zijn om te knallen op Cactus. In de betere hiphop komen we ook de terugkerende Coely tegen, die De Afrekening domineert met haar single ‘Run it up’. Enkele jaren geleden kreeg ze het park al vlotjes mee, dus we zijn uiterst benieuwd wat nieuw werk en bakken ervaring zullen betekenen voor haar liveshow.
Met K.Zia en Sylvie Kreusch vinden we nog twee jonge Belgische acts op de affiche. K.Zia is de minder bekendste van de twee, maar toch raden we aan om vroeg af te zakken naar Brugge. Zo rond de klok van twaalf als het even kan. Als een kind van haar tijd brengt ze een mengelmoes van invloeden. Trap, r&b, soul en afrobeats, ze speelt er mee alsof het niets is. En wat moeten we nog zeggen over Kreusch? Haar debuut ‘Montbray‘ is een wereldplaat. Haar clubtournee, die eveneens in Brugge halt hield, was een doorslaand succes en de volgende stap is de festivals platspelen. Is er iemand die er aan twijfelt dat dat niet zal lukken?
Laatste tip van de redactie voor zaterdag: Ben Harper & The Innocent Criminals. Geen flashy naam, zo gekneld tussen Franz Ferdinand en White Lies, maar waarschijnlijk wel de meest getalenteerde artiest van de dag. De singer-songwriter/bandleider maakt al jaren iets wat tussen blues, folk, soul, funk en gospel in ligt. En met succes. Niet zo heel lang geleden mocht hij de wei van TW Classic opwarmen voor Bruce Springsteen, nu mag hij zelf de show stelen.
Wie dacht dat de zondag gemaakt was om uit te bollen, mispakt zich schromelijk. De zondag moet zowat de hoogdag van de zomer zijn voor wie van de gitaar houdt. Is er ook maar één band die dag die enige introductie nodig heeft? Het lijkt ons niet. Of het zouden Arab Strap (generatie- en gouwgenoten van Mogwai en Belle & Sebastian) moeten zijn, of Traams, al lijkt dat met de huidige interesse in en heropleving van de postpunk behoorlijk overbodig.
Met de jazz van het Belgische Nordmann, de folk van Tallest Man On Earth, de klassieke Britse gitaren van Richard Hawley en de comeback van Supergrass is het genieten geblazen. Eindelijk, twee jaar na de aankondiging dat ze weer gingen touren, is Supergrass daar. Cactus heeft hen exclusief weten te strikken, dus wie evergreens als ‘Alright’ en ‘I should coco’ live wil horen, die moet naar Brugge. En dan hebben we het nog niet eens over de absolute afsluiter van het festival gehad: Balthazar. Maar goed, wat moeten we daar nog over zeggen? Belgium’s finest, live een absoluut monster, enkel maar topplaten en meer hits en parels dat er één setlist passen. Nog niet overtuigd? Dan lijkt het ons dat Tien om te zien en de Dag Allemaal beter opties zijn voor u dan Cactusfestival en Indiestyle.
Meer info en tickets zijn zoals altijd te vinden op de site van het Cactusfestival.