We bespreken op deze website voornamelijk albums, maar ook het beknoptere ep-formaat heeft veel knappe muziek te bieden. Tijd voor een terugblik op de beste extended plays van de eerste helft van dit jaar. De selectie werd gemaakt door Daan Leber, Jonas Vandenabeele, Sarah Van Der Straeten en Tobias Cobbaert.
Amazinggaijin – Oxygen Tank
Het Britse label All Center is on a roll. Hun laatste release, ‘Oxygen Tank’ is van de hand van producer (maar ook journalist) Amazinggaijin. Die start meteen op een hoge noot. ‘Construction block’ mimiekt de bouwwoede in een gentrificerend Berlijn met als resultaat een pompende technotrack. Lighght spreid vervolgens zijn elektroakoestische klanken over de clubbeats van ‘Cacaphonie’. Ook meer kalmerende sounds komen aan bod. Op ‘Oxygen tank’ gaan die nog in duet met een snelle drummachine, ‘The strength within’ laat ook die achterwege en sluit de ep af met minimalistische ambient. (Daan)
Bambounou – Cascade
De Parijse producer Bambounou zorgt al even voor opwinding in de underground met zijn eigenzinnige kijk op bass music. Op ‘Cascade’ zoekt hij het uiteraard in die richting. Toch zit er binnen die “beperking” een enorme rijkheid aan variatie. Het titelnummer en ‘Craig.py’ gaan duidelijk voor de heady vibe en in ‘Send me when you land’ sluipen wat techno-invloeden. Dé track van deze ep is echter ‘Up a while’. De melancholische vocals, de beats die je pas na ettelijke luisterbeurten doorgrondt,… Het is zonder twijfel een perfecte plaat om bijvoorbeeld een open air mee af te sluiten. (Daan)
Beneath – On Tilt
Hemlock Recordings is terug, en hoe. Het label was sinds 2008 medeverantwoordelijk voor een hele generatie clubsounds. Artiesten als James Blake, Parris (toch hij nog Ramadanman heette), maar naar het einde toe ook Ploy en Bruce brachten ep’s uit op het label. Na vier jaar stilte, valt er dankzij Beneath opnieuw activiteit waar te nemen. Over zes nummers spreidt hij zijn typische Britse clubmuziek, die gekenmerkt wordt door invloeden uit de bass-cultuur, techno, UK Hardcore en DMZ-dubstep. Een aanrader voor de liefhebbers van de diepere dansvloergeluiden. (Daan)
Doss – 4 new hit songs
De enigszins enigmatische producer Doss doet op haar nieuwe ep exact wat de titel belooft: er staan vier nummers op en het zijn allemaal voltreffers. Nummers als ‘Puppy’ en ‘On your mind’ zijn gemaakt om weg te dromen op de dansvloer, maar de meest opvallende track is het melancholische, naar shoegaze neigende ‘Strawberry’. (Tobias)
Ecco2k – PXE
Voorheen associeerden we Drain Gang-lid Ecco2k met een soort feeërieke schoonheid, maar op PXE klinkt de fluisterrapper heel wat rauwer. De nummers hebben heel wat scherpe kantjes en stellen ongepolijste producties tentoon, maar de emotionele kern is intact gebleven. Van de ruwe gitaarballade ‘Jalouse’ over het claustrofobische ‘No***’s song’ tot het prachtige ‘In the flesh’, fans van Ecco2k zullen vast ook kunnen genieten van zijn experimentelere aanpak op dit project. (Tobias)
ELLL – Housebreaker
ELLL’s beheerste jungle, gekruid met geluiden alsof Formule 1-wagens langsvliegen, werd onder handen genomen door Alantis en Parris. Die eerste stripte de track tot het absolute minimum, om die vervolgens wat meer naar de hand te zetten. Parris haalt het tempo naar beneden, de bassen iets meer naar voor en haalt het soundeffect van het origineel terug, maar dan nu vervormd tot een rave-sirene. (Daan)
Jazmine Sullivan – Heaux Tales
Met ‘Heaux Tales’ brengt Jazmine Sullivan een veelzijdig en onbevangen beeld van de hedendaagse vrouwelijke ervaring, zoals enkel een ervaringsdeskundige dat kan. Zes spoken word interludes geven vrouwen het woord om het aankomende nummer thematisch in te leiden. Van vrouwelijkheid over verloren liefdes, tot lichamelijke onzekerheid en de talloze facetten die seksualiteit rijk is, elk onderwerp wordt onversneden en gevat gebracht door de zeemzoete stem van Sullivan, een instrument dat ze steeds op het juiste moment intoomt of de vrije loop laat. (Sarah)
Kero Kero Bonito – Civilization II
Kero Kero Bonito is de laatste jaren heel wat volwassener gaan klinken, en de evolutie wordt verdergezet op ‘Civilization II’. De soms wat kinderlijke aspecten vanop ‘Bonito generation’ worden grotendeels achterwege gelaten, en in de plek komt er een serieuzer maar daarom niet minder opbeurend geluid. Zo klinkt ‘The princess and the clock’ als de soundtrack voor een erg optimistische game en is ‘Will rested’ het ultieme hoopvolle anthem voor onzekere tijden. (Tobias)
London Modular Alliance – Cracked Dice
London Modular Alliance treedt live op als trio met enkel, hoe raad je het, modulaire synthesizers. Op deze ep voor Central Processing Unit tonen ze welke reikwijdte ze daarmee kunnen bestrijken. Van minimalistische electro, via breakbeats tot meer melodieuze nummers zoals ‘Chemical peel’. Het hoogtepunt is het Drexciyaans aandoende ‘Lemon mishap’. (Daan)
LSDXOXO – Dedicated 2 Disrespect
Nu de versoepelingen elkaar opvolgen, wordt het alweer tijd om langzaamaan uit te kijken naar het moment dat de clubs opengaan. LSDXOXO is alvast één van de kanshebbers om de opgestapelde frustraties eruit te dansen. ‘Dedicated 2 disrespect’ is een meer dan opzwepende techno-ep. De seksuele lyrics zorgen sowieso al voor een positieve smerigheid, maar de interessante jacking hard techno instrumentals doen de temperatuur nog meer stijgen. Hoewel niemand SOPHIE kan terugbrengen, lijkt LSDXOXO wel een spirituele zielsgenoot met een gelijkaardige visie op techno. (Daan)
object blue – Grotto
Op ‘Grotto’ zorgt object blue opnieuw voor een nieuwe impuls in “techno”. De producer heeft in de laatste jaren sterk naam gemaakt met experimentele clubmuziek. Op deze ep speelt ze opnieuw met de conventies van het wereldje. Bombastische trancesynths blijven net aan de juiste kant van chees-y, maar er is ook plaats voor “serieuze” nummers. ‘Exorcism of a self-help book’ heeft bijvoorbeeld niet veel nodig om voor duistere bass-techno te zorgen. object blue doet niet aan stereotiepe tempo’s, drumpatronen of klanken en net dat maakt haar zo’n interessante artiest. (Daan)
Sam Gellaitry – IV
De Schotse producer Sam Gellaitry beleeft muziek met synesthesie. Zo geeft een D mineur hem naast een zomers geluid ook een lichtblauwe kleur. Het is tekenend voor de wervelende en onderdompelende sferen die Gellaitry schijnbaar vloeiend weet te produceren. Geboren out de Soundcloud scene waar hij snel een naam maakte voor zichzelf, is het na zijn ‘Escapism’ trilogie aan vervolg ‘IV’ om vier gevoelens in evenveel nummers sonisch vorm te geven. Het is ook de eerste keer dat Gellaitry z’n eigen stem als instrument inzet, met slepende melodieën en een heerlijk dik Schots accent als resultaat. (Sarah)
SEBii – VVBLUE
In tegenstelling tot wat de albumhoes doet vermoeden is ‘VVBLUE’ geen reclame voor shampoo, maar wel een nieuwe ep van melodische rapper SEBii. Op dit project laat hij zich opnieuw zien als hiphopartiest met een uitstekend oor voor luchtige, verslavende melodieën en dromerige raps. Het leukste nummer is ‘Do u care, if i stare?’, dat met zijn chiptune-achtige melodie een nieuwe kant van de rapper laat horen. (Tobias)
Sour Widows – Crossing Over
De zure weduwen van Sour Widows lossen een ep met heerlijk lichtmelancholische gitaargedreven liedjes. Zowel op een bloedhete zomerdag als op een druilerige herfstavond klinken de stemmen en gitaren van Susanna Thomson en Maia Sinaiko ideaal. De titelsong laat je gegarandeerd niet onberoerd. Niet wegmijmeren wordt moeilijk, maar luister vooral zelf. (Jonas Vda)
upsammy – Bend
Met ‘Zoom’ tekende upsammy voor één van de beste albums in elektronica van 2020. Ep ‘Bend’ valt uiteraard terug op die IDM-basis, maar bijvoorbeeld ‘Flutter’ wordt gekenmerkt door een zekere lichtvoetigheid. Ook wanneer het tempo wat meer de hoogte ingaat (‘Spat’) of er al eens wat bassen naar voor geschoven worden (‘Worm’), blijft het klankenpalet ingenieus en uniek. Een groot statement is deze ep niet, maar het blijft wel heel fijne muziek. (Daan)
x club. – Steel City Dance Discs Volume 22
x club. maakt het mooie weer op Steel City Dance Discs, het Australisch-Britse label dat naar eigen zeggen positiviteit verspreidt. Ze zorgen voor een muzikale molotovcocktail van 90s warehouse rave geïnspireerde techno gemixt met house, breakbeat, acid… invloeden die erg ‘aanstekelijk’ werkt. Een echte firestarter voor (underground)feestjes. (Jonas Vda)
Zuli – All Caps
In bepaalde kringen was het moeilijk te ontkomen aan Zuli’s ‘Trigger finger’. Die “hit” volgt de Egyptenaar nu op met een nieuwe ep op UIQ, het label van medebreakbeatfreak Lee Gamble. Uiteraard zijn die breakbeats weer stevig aanwezig, maar deze keer blijft het niet bij instrumentale muziek. Egyptische rappers maken hun opwachting en zorgen voor nog meer geflipte energie. ‘All caps’ is gericht op een dansvloer, maar dan voor een avontuurlijk publiek dat niets liever wil dan in het gezicht geslagen worden door hevige beats en bassen. (Daan)