Release Radar: naar deze platen kan je dit weekend luisteren

door Kevin Bruggeman

Elke vrijdag draait de release-radar van menig muziekliefhebber overuren. Om niet verloren te lopen in Facebookfeeds en Soundcloudprofielen hebben wij de nieuwe albums van deze week voor jullie in een lijstje gegoten. Verwacht geen waardeoordeel, maar genoeg muzikale tips om er weer een week tegenaan te kunnen.

Daniel Avery – Song for alpha
Vijf jaar na het goed ontvangen ‘Drone logic’ brengt de Amerikaanse dj en producer Daniel Avery met ‘Song for alpha’ zijn tweede solo-album uit. De vooruitgeschoven ‘Slow fade’-ep maakt alvast duidelijk dat de bewandelde paden niet fundamenteel veranderd zijn. Verwacht je ook hier aan minimalistische techno met flarden acid house. Hij liet zich naar eigen zeggen door de vele pendeltochten tussen nachtclubs en hotelkamers: Daniel Avery mikt evengoed op het hoofd als op de benen. (Kevin)

Eels – The deconstruction
De titel van E’s autobiografie ‘Things the grandchildren should know’ en het gelijknamige album leek tien jaar lang louter humoristisch bedoeld te zijn, maar kijk: op zijn 54ste zette het brein achter Eels (foto) alsnog een goeie stap in de richting van kleinkinderen door een eerste keer vader te worden. Niet alleen van een kerngezond zoontje maar ook van een twaalfde plaat. ‘The deconstruction’ heet ie, en komt er na vier jaar herbronnen. Wat we schreven: ‘The deconstruction’ lijkt met zijn idyllische intermezzo’s en vogeltjesgekwetter wel een hedendaags sprookje.”  (Stan)

Goat Girl – Goat girl
Volledig vrouwelijke bands zijn helaas dun gezaaid. Goat Girl is een van de uitzonderingen. Het viertal kreeg het optreden onder de knie in The Windmill, een pub in Zuid-Londen (zie ook Fat White Family), en is nu helemaal klaar om ook de rest van Europa te veroveren. Mét een volwaardig debuut onder de arm, dat naar eigen zeggen circus swampy confusing garage glitchy lo-fi-muziek zal bevatten. Dat kan niet saai zijn. (Stan)

GUM – The underdog
Als je nog nooit van GUM gehoord hebt, dan waarschijnlijk wel van ‘s mans andere bands Tame Impala en Pond. Jay Watson omschrijft zijn vierde album als “an evoking that sensation of triumph and that weird parallel universe feeling you get when the person that’s not supposed to win, does”. Spontaan dachten wij aan de Rode Duivels. In de praktijk levert het vooral prettig gestoorde psychedelica op. (Kevin)

Hinds – I don’t run
Het is alsof ze het afgesproken hebben, want nog een tweede volledig vrouwelijke formatie bracht vrijdag een plaat uit. Hinds is de naam, uit Spanje dit keer. Het debuut van de groep bracht ons twee jaar geleden in de Madrileense middagzon ondergedompelde garagerock met een punkkantje. ‘I don’t run’ heet de opvolger, maar dat de hindes weer voor een sprintende kudde topnummers zullen zorgen kan je donder op zeggen. Schrappen die siësta en openen die Spotify! (Stan)

Kali Uchis – Isolation
Karly-Marina Loaiza, alias Kali Uchis, is een Amerikaans-Colombiaanse r&b-zangeres die ons enkele dagen geleden liet weten tien weken zwanger te zijn van haar vriendje om daags nadien te onthullen dat het om een 1 april grap ging. Dat ze meer in haar mars heeft dan dit soort bedenkelijke humor bewijst haar nominatie vorig jaar voor de Grammy awards voor beste r&b-act. Wat we al hoorden klinkt alvast sensueel genoeg om die aanbeveling ernstig te nemen. (Kevin)

Makeness – Loud patterns
De Schotse producer Kyle Molleson is de mosterd gaan halen bij Caribou en Junior Boys.  Hij serveert intelligente dansmuziek die even zeer house, techno als synthpop in de sound integreert. Het resultaat is nu weer dromerig, dan weer dansbaar. Hij sleutelde eindeloos aan ‘Loud patterns’ en wij verwachten dus een plaat die zowel in de clubs als op de koptelefoon helemaal tot zijn recht zal komen. (Kevin)

MIEN – MIEN
MIEN is een supergroep met leden van The Horrors, The Black Angels, Elephant Stone en The Earlies. Naar wat je al kan horen is de appel niet al te ver van de boom gevallen. Ben je fan van deze groepen, is de kans dus heel klein dat MIEN je zal teleurstellen. Zelf omschrijven ze hun eerste worp als ‘apocalyptische psychedelische rock‘. Laat dat nu net hetgeen zijn dat we ook denken wanneer we The Horrors of The Black Angels opzetten. (Kevin)

Rich Girls – Black city
Rich girls is een garagepunk-trio uit New York dat na vijf jaar debuteert met ‘Black city’ na een resem veelbelovende ep’s. Bereid je tevens voor op een productie zo weids als het uitzicht vanop het Empire State Building en vooral de fantastische stem van frontvrouw Luisa Black. (Stan)

Teen Creeps – Birthmarks
We staken afgelopen week al meermaals onze loftrompet af over Teen Creeps, en nu ‘Birthmarks’ eindelijk in de platenrekken ligt kan ook de rest van de wereld overtuigd raken van dit sterk staaltje altrock. Een emotionele gitaarmokerslag  die je maar wat graag incasseert. (Mattias)

Unknown Mortal Orchestra – Sex & love
Unknown Mortal Orchestra zorgde in 2015 met ‘Multi-love’ voor één van de anthems van onze zomer. Het gelijknamige album was met zijn meer gepolijste en elektronische inslag een stijlbreuk met UMO’s vorige twee platen, die veel meer rond lo-fi psychedelische gitaren draaiden. Nummer vijf zou dan weer doom-metal gaan worden, zo vertelde Ruben Nielson ons maar half grappend, maar nummer vier heet ‘Sex & food’ en is nog gewoon een korrelige combinatie van rock en pop. Single ‘American guilt’ zorgde ter redactie alvast voor verdeelde reacties. (Stan)