Er komt gigantisch veel muziek uit waarmee je gemakkelijk het wereldrecord gezamenlijk schouders ophalen zou mee kunnen verbreken. Hier brengen we de muziek samen die allerlei enthousiastere reacties teweegbracht. Deze week bezorgen Daan, Jonas, Mattias, Michelle en Tobias je hun favoriete nieuwe nummers. Onderaan vind je een playlist met alle plonsjes van dit jaar in.
Loyle Carner – Yesterday
Loyle Carner werkte zich vorig jaar met zijn album ‘Not waving, but drowning’ aardig in de spotlights. De innemende verhalenverteller wist menig muziekliefhebber rond z’n vinger te draaien. Met ‘Yesterday’ gaat hij verder op hetzelfde elan en deelt hij hoe het is om te leven als zoon van een witte moeder en zwarte vader in een wereld die letterlijk heel zwart-wit denkt nu. (Michelle)
Billie Eilish – Therefore I am
Billie Eilish was een artieste waarvan ik vond dat ze potentieel had, maar die nog niets had uitgebracht dat me écht overtuigde. Tot nu, want met deze single reilt ze me moeiteloos binnen. De lofi hiphopbeat doet wonderen voor Billie’s typische fluisterstem en maakt van ‘Therefore I am’ een onderkoelde oorwurm. (Tobias)
Lauren Auder – Animal
Lauren Auder is nu al even kind aan huis bij Indiestyle en blijft zich met succes opwerpen als favoriet. ‘Animal’ is een klein stukje echtheid dat moeilijk te negeren valt. Probeer het maar eens droog te houden tijdens de laatste halve minuut. (Michelle)
Peder Mannerfelt – Enter reoccuring disparity
Naast een oor voor de interessante industriële techno, zit Peder Mannerfelt ook vaak zelf aan de knoppen. ‘Enter reoccuring disparity’ is een kletser van jewelste, alsof de clubs helemaal niet dicht zijn. (Daan)
Phoebe Bridgers & Maggie Rogers – Iris
Phoebe Bridgers grapte (?) op twitter tijdens het tellen van de stemmen in de VS: “if trump loses I will cover iris by the goo goo dolls”. Maggie Rogers replyde dat ze de harmonieën voor haar rekening wou nemen. En zo geschiedde. Ook de Goo Goo Dolls zelf zaten ongeduldig te wachten. Opbrengst van de slechts 24 uur durende verkoop ging naar ‘Fair fight’, een organisatie die zich inzet voor vrije en open verkiezingen. (Jonas Vda)
Hachiku – Busy being boring
Mood. (Michelle)
Thundercat – Fair Chance (feat. Ty Dolla $ign & Lil B) [Floating Points Remix]
Floating Points remixt Thundercat. Verstand op 0 en volume op 10 voor een ontspannen druilerige lockdownnamiddag. (Jonas VDA)
Febueder – Nea Kameni
In ‘Nea kameni’ klinkt Febueder als een gezellige mix tussen Foals en Beirut. Het zwaartepunt van die vergelijking ligt bij de stem van Kieran Godfrey en het kleine leger blazers die ze laten opdraven. (Michelle)
Slayyyter – Throatzilllaaa
Van de lyrics in de video worden we niets wijzer aangezien ze zo goed als onleesbaar zijn, maar ook zonder tekst is het duidelijk dat Slayyyter wederom als Britney Spears on steroids klinkt. (Tobias)
Benee – Happen to me
We hebben allemaal nood aan gemakkelijk verteerbare momenten. Het debuutalbum van de 20-jarige Stella Bennett is een aangenaam schoteltje lekkers waarvan ‘Happen to me’ een bescheiden hoogtepunt is. (Michelle)
Batu – SYX
Soundsystemcultuur gaat al heel lang mee, en onderweg zijn er altijd wel vernieuwingen en mutaties opgetreden. Batu, het hoofd van Timedance, is zo iemand die anno 2020 zijn eigen touch aan de stijl geeft. ‘SYX’ is een bass-heavy stomper, maar de klassieke reggaegeluiden krijgen nog een, zij het echoënde, vermelding. (Daan)
Kokoroko – Baba ayoola
Als je een gigantische straal zon in je playlists wil binnenlaten, is deze laatste van Kokoroko wat je zoekt. (Michelle)
The Antlers – It is what it is
The Antlers lijken na comebacksingle ‘Wheels roll home’ eerder dit jaar in een country-stemming te verkennen. Ook ‘It is what it is’ heeft namelijk zo’n typisch twangy gitaartje maar wordt verder warm aangekleed met toetsen en blazers. Warme chocomelk voor je oren.
Rico Nasty – OHFR?
Na ‘iPhone’ is ‘OHFR?’ de tweede Rico Nasty single waarop we haar over een Dylan Brady beat kunnen horen. Waar die eerste een extravagante neonbanger was, is deze minimalistischer en smeriger. (Tobias)
Jam City – Pillowland
Jam City is na een afwezigheid van vijf jaar terug, en hoe. Schurende noise-pop, elektronische invloeden allerhande, maar vooral een fikse scheut psychedelica kenmerken ‘Pillowland’. Op een rare manier doet het wat denken aan de laatste plaat van Tame Impala (maar dan cool). (Daan)
Run The Jewels – No save point
De game ‘Cyberpunk 2077’ is ondertussen al meermaals uitgesteld, maar op Run The Jewels hun bijdrage aan de soundtrack hoeven we niet langer te wachten. Gelukkig is die stoer genoeg om ook zonder game tot z’n recht te komen. (Anoniempje)
Psychedelic Porn Crumpets – The terrors
De Australische psychrockers van Psychedelic Porn Crumpets brengen in februari een nieuwe plaat uit, en daaruit losten ze al vier nummers. ‘The terrors’ is de recentste single en houdt geen moment de adem in. (Mattias)
Namasenda – Wanted
PC Music-artieste Namasende bouwt verder aan haar ijzige pop-imperium en slaagt erin om gabberbeats elegant te doen klinken. (Tobias)
Urias – Racha
We kenden de Braziliaanse Urias nog niet, maar deze stomende mix van hiphop en reggaeton kan wel tellen als visitekaartje. (Tobias)
Liturgy – SIHEYMN’s lament
We zijn niet de grootste operaliefhebbers, maar wanneer Liturgy een “black metal opera” aankondigt spitsen we onze oren. Ook tweede single ‘SIHEYMN’s lament’ maakt de belofte waar en vermengt feeërieke strijkers en blazers met furieuze blastbeats. (Tobias)