Er komt gigantisch veel muziek uit waarmee je gemakkelijk het wereldrecord gezamenlijk schouders ophalen zou mee kunnen verbreken. Hier brengen we de muziek samen die allerlei enthousiastere reacties teweegbracht. Deze week bezorgen Daan, Jonas, Mattias, Michelle en Tobias je hun favoriete nieuwe nummers. Onderaan vind je een playlist met alle plonsjes van dit jaar in.
James Blake – I keep calling
James Blake kondigde zijn nieuwe ep aan als vier clubgerichte nummers, maar wat ons betreft komt ‘I keep calling’ het best tot z’n recht wanneer je er tijdens het avondschemeren op zit te viben. (Tobias)
Puma Blue – Snowflower
Wie zich wil wentelen in melancholie kan bij de bescheiden discografie van Puma Blue terecht. Laatste toevoeging ‘Snowflower’ struikelt bijna over de eigen traagheid en dwingt alle fysiologische functies om op een lager pitje te gaan draaien. Met meer stemfilters dan we gewoon zijn van Jacob Allen, levert hij een eerder bevreemdende maar innemende herfstsoundtrack af. (Michelle)
Julia Jacklin – To Perth, before the border closes
Australië kreeg dit jaar al een ecologische, epidemiologische en daaraan gekoppelde economische crisis te verduren. Laat het aan Julia Jacklin om daar nog een emotionele aan toe te voegen. ‘To Perth, before the border closes’ is een verstillend mooi liedje geworden over hoe plaatsen veranderen wanneer bepaalde mensen vertrekken. (Mattias)
The Bug & Dis Fig – You
Naast soundtracks maken voor ‘Solaris’, bracht The Bug deze week een voorsmaakje van zijn nieuwe album in samenwerking met Dis Fig. Naast de donkere noisedub weet vooral Dis Fig de aandacht te trekken door in tegenstelling tot haar “gewoonlijke” experimenteel-industriële stijl bijna engelachtig de instrumental te bezweren. (Daan)
Firoza – Bellen met de boys
Met de gevleugelde woorden “Eerste date en ik praat weer te veel/Is je feminisme wel intersectioneel?” bracht Firoza de beste openingslyrics van de week. Voeg daar de romige productie van Stippenlift aan toe en je hebt een ware hit te pakken. (Tobias)
Tomberlin – Floor
Als Boygenius sollicitaties zou houden voor een vierde bandlid, dan maakte Tomberlin ongetwijfeld veel kans om die vacature in te vullen. (Michelle)
CARM – Land (ft. Justin Vernon)
Carm is het project van multi-instrumentalist, producer en arrangeur CJ Camerieri. Die naam doet misschien geen belletje rinkelen, maar je hebt hem zeker al in meerdere nummers gehoord. Zo speelt hij piccolotrompet op ‘The boxer’ van Paul Simon en verzorgde hij de hoornpartijen op The Nationals ‘Fake Empire’, Sufjan Stevens’ “Chicago,” en Bon Ivers ‘For Emma, Forever Ago’ (en ga zo maar verder). Nu komt hij voor het eerst met een soloalbum en daarvoor vroeg hij Justin Vernon alvast om een wederdienst: de vocals verzorgen op ‘Land’. Een meer dan geslaagde binnenkomer. (Jonas VDA)
Julia Holter – So humble the afternoon
Ik kan mij wel vinden in Holters interpretatie van een bescheiden namiddag. Daar horen zetels, subtiele ambient en een haardvuur bij. (Michelle)
Mez – Concerned
Hoewel de Britse jeugd meer in de ban lijkt te zijn van drill, blijft het niet stil in de grimewereld. Mez flowt in ‘Concerned’ eerst op een minimalistische beat, maar zeker na de beatswitch wordt het nog spannender met een instrumental die niet zou misstaan hebben op de FWD>>-feestjes van weleer. (Daan)
Rejjie Snow – Mirrors (ft. Snoh Aalegra & Cam O’bi)
Mogelijks het lichtst verteerbare dat deze week in je gehoorgangen langskomt. Daar zit Snoh Aalegra’s stem mogelijks voor iets tussen. (Michelle)
Rostam – Unfold you
Rostam Batmanglij verwierf vooral bekendheid als geluidsarchitect bij Vampire Weekend. Sinds zijn solodebuut ‘Half-light’ werpt hij zich echter steeds vaker op als producer voor andere artiesten, waaronder Clairo en eerder dit jaar Haim. Dat hij niet vies is van experimenteren met nieuwe klanken toont hij op ‘Unfold you’, dat de afgelopen drie jaar stof vergaarde maar dankzij een rokerige sax nieuw leven ingeblazen kreeg. (Mattias)
Claud – Gold
Fans van Clairo en Phoebe Bridgers kunnen gerust ook Claud toevoegen aan afspeellijsten die heteronormativiteit schuwen. ‘Gold’ is een goed geplaatste aanslag op lichaamsdelen die beweging nodig hebben. (Michelle)
Lyzza – Rifle (Blow!)
Lyzza kennen we van haar experimentele clubmuziek, en ‘Rifle (Blow!)’ lijkt een geschikt nummer om een lange nacht op de dansvloer af te sluiten met een bedwelmende knaller. (Tobias)
Dorian Electra – My agenda (feat. Pussy Riot & Village People)
Als je erin slaagt om Pussy Riot en Village People op dezelfde hyperpopbanger te verenigen, dan heb je je plaats in dit lijstje dubbel en dik verdiend. (Tobias)
Know V.A. – Hibernation
Hoe kan mijn favoriete Hollandse hardcore-duo ooit teleurstellen. ‘Hibernation’ weet vooral te scoren door de combinatie van een onderhuids oppeppende beat en dromerige trance. (Daan)
Benny Sings – Rolled up feat. Mac Demarco
Nóg een Nederlander in onze plonsjes deze week. Benny Sings heeft van dromerige slaapkamerbeats zijn handelsmerk gemaakt, en dus is het niet verwonderlijk dat Mac Demarco met hem wou samenwerken. Demarco is zelfs zo nadrukkelijk aanwezig dat Benny Sings haast een feature wordt in z’n eigen nummer. (Mattias)
Golin – Ringo love
We spreken geen Japans dus we kunnen bevestigen noch ontkennen dat dit nummer over Golins liefde voor de drummer van The Beatles gaat, maar als je futuristische pop zo goed klinkt dan hoeven we niet per se te weten waar het over gaat. (Tobias)
DJ Kaos – Spiral Jetty
‘Spiral jetty’ is afhankelijk van de imaginaire club in je hoofd de geschikte open air-handjes-in-de-lucht-track of een leftfield industrial stamper voor de doorhalers. (Daan)
Viagra Boys – Ain’t nice
Onze favoriete Zweedse punkers brengen begin volgend jaar uit, en die zal afgaande op deze single wederom zéér nice zijn. (Mattias)
The Body – A lament
The Body maakt sowieso al geen muziek voor doetjes, maar als het duo dan nog eens een plaat aankondigt die ze zelf beschrijven als “a meditation on distortion”, dan weet je dat er een aardedonker streepje muziek zit aan te komen. Eerste single ‘A lament’ bevestigt alvast ons vermoeden. (Anoniempje)
Lana Del Rey – Let me love you like a woman
Als dit een ode en verontschuldiging is aan zwarte vrouwen, kunnen we misschien beginnen overwegen om haar racistische uitschuiver te vergeven. (Michelle)
Ohmme – Mine
Zet de meeuwen uit ‘Finding Nemo’ over een feedbackende postpunk-gitaar en je krijgt iets in de trant van het Amerikaanse duo Ohmme. (Mattias)
Kelly Moran – Helix III
Kelly Moran heeft een split met noisegoeroe Prurient in de pijplijn zitten. Op ‘Helix III’ laat ze alvast weer horen waar ze het beste in is: repetitieve, hypnotiserende melodieën scheppen waaraan we ons bewustzijn maar al te graag opofferen. (Tobias)
Health – Power fantasy (feat. 100 gecs)
De nieuwe plaat van Health staat vol met boeiende samenwerking, waaronder nummers met Jpegmafia en Xiu Xiu, maar het is vooral het nummer met popiconoclasten 100 Gecs dat is wist te boeien. Wat begint als een redelijk typisch Health-nummer ontspoort al snel door de opgedreven bassen van Dylan Brady en Laura Les en de outro is er weer eentje om U tegen te zeggen. (Tobias)
Alice Gas – I H8 U!!!!
Happy hardcore over droevige emoties. (Tobias)