Elke vrijdag wordt de release-radar van menig muziekliefhebber geactiveerd om te speuren naar parels in het nieuwe muziekgebeuren . Bij Indiestyle vatten we de koe bij de horens en graven wij voor jou in talrijke Facebookfeeds, Twitterwatervallen, Instagramiconen en Soundcloudprofielen. We doen voor jullie onze geluidsduit in het zakje door ze in dit kant-en-klare lijstje te gieten. Je moet enkel nog je oren en ogen de kost geven.
Bert Dockx – Safe
Bert Dockx kennen we van Flying Horseman, Dans Dans, Ottla en Strand. Dat hij een potje kan spelen en zingen dat moet niemand ons nog vertellen. De bard met zijn ondertussen gekende lang uitgesponnen composities en kenmerkende stem is een perfecte muzikale metgezel voor donkere avonden met het volume van de speakers ver opengedraaid. Zo ook op ‘Safe’, de tweede solostudioplaat van Dockx. ‘Safe’ belooft vriend en vijand te bekoren met zijn uitgekiende composities voor elk die er zijn tijd voor neemt om echt te luisteren.
Bladee & Ecco2K – Crest
Er zijn nog zekerheden in de wereld. Drain Gang-projecten die uit de lucht lijken te vallen, bijvoorbeeld. Toen de wereld deze morgen wakker werd, kon ze plots luisteren naar een nieuw album van Bladee en Ecco2K. De twee jaar geleden gedropte single ‘Girls just want to have fun’ is er ook op te vinden, en geeft meteen een goed beeld van wat je mag verwachten: op ‘Crest’ laten de Zweedse cloudrappers zich van hun zweverigste kant zien. (Tobias)
Charli XCX – CRASH
Met ‘Crash’ brengt Charli XcX de opvolger voor het uit 2020 daterende ‘How I’m feeling now’. Met leadsingle ‘Good ones’ kondigde de popzangeres aan dat ze in een nieuw tijdperk is beland. Gekleed in latex gaat ze in de videoclip wild te keer op de synthpopbanger die gaat over lust boven het goede verkiezen. Met gastrollen van oude bekende Christine and the Queens, Caroline Polachek, A. G. Cook, Rina Sawayama, Oneohtrix Point Never en Ariel Rechtshaid is het alvast een veelbelovend album. (Ewout)
Froukje – Uitzinnig ep
Met ‘Uitzinnig’ dropt de Nederlandse poprevelatie haar tweede eptje. Ze weet ‘nu’ al quasi iedere concertzaal in België uit te verkopen. Met deze gedestilleerde popnummers breidt ze haar arsenaal aan melancholie, vrolijkheid en tristesse verder uit waarmee ze ons in vervoering kan brengen. (Yannick) (lees hier onze volledige recensie van de ep)
Mattiel – Georgia gothic
Mattiel is inmiddels aan hun derde langspeler toe. Mattiel Brown en Jonah Swilley ontdekten een nieuwe manier van samenwerken voor ‘Georgia Gothic’. De twee werkten voor dit album intensief samen en volgen niet hun gebruikelijke ‘hands-off’-methode waarbij elk lid een aparte rol opneemt (schrijven of producen). Georgia Gothic belooft dus een product van eenheid en dialoog te worden. Een nieuwe methode is altijd spannend, en wij luisteren maar al te graag voor u of deze zijn vruchten afwerpt.
Midlake – For the sake of Bethel Woods
Verlies en hoop, isolement en verbondenheid, het stoppen en hernieuwen van een doel en tijdloosheid: deze thema’s weerklinken in het vijfde album van Midlake, hun eerste sinds Antiphon uit 2013. ‘For the sake of Bethel Woods’ werd geproduceerd door John Congleton, en is een album geworden van meeslepende warmte en mysterie rond een band van vurige zoekers. De intelligente indierockcomposities aangevuld met jazz en experiment van Midlake weten opnieuw te verrassen. We zijn blij met de terugkeer van Midlake, noteer maar op je (misschien magere) lijstje van positieve ontwikkelingen tot nu toe dit jaar.
Principe Valiente – Barricades
Het Zweedse pop punk ensemble Principe Valiente serveert met ‘Barricades’ nieuw werk, met een schijnbaar nieuwe insteek. Al klinkt de stem van Fernando Honorato nog even nineties en is de reeds geloste single ‘Porcelain’ niet vies van een vleugje dramatiek zoals op het voorgaande ‘Oceans’, naar eigen zeggen is dit album hun meest intieme tot nu toe. Dat de opnames omwille van de coronapandemie bij elk lid apart thuis plaats vonden en zo tot uitgebreidere samenwerking leidde, zal daar wel ergens voor iets tussen zitten.
Rosalia – MOTOMAMI
Sinds Spaanse tour de force de komst van haar derde album aankondigde, valt haar aanwezigheid online nog nauwelijks te ontwijken. De campagne voor haar nieuwe album trof alle toeters en bellen die maar mogelijk kunnen zijn. Rosalia is op ‘MOTOMAMI’ haar eigenzinnige zelve en verweeft verschillende genres die in haar bereik liggen tot een explosief dan wel bij momenten experimenteel geheel. (Yannick)
Roscoe – Folds
Roscoe brengt op ‘Folds’ synthwave-pop met een donker randje die soms in de verte wat doet denken aan Porches. ‘Folds’ is het derde album van de Luikenaren rond Pierre Dumoulin. Zelf zeggen ze over hun jongste album “Het lijkt misschien vreemd om te zeggen, maar we zijn er heilig van overtuigd dat dit album ons beste tot nu toe is. De 10 tracks zijn extreem samenhangend en voor de eerste keer zijn we erin geslaagd om onze weemoed en melancholie met helderdheid geslaagd te combineren. De contrasten zijn veel beter gecontroleerd en relevanter dan in het verleden.” En we kunnen ze geen ongelijk geven. De ingetogen zwaarte in combinatie met meer opgetogen momenten werkt wonderwel.
Yumi Zouma – Present tense
Yumi Zouma. Dat is een naam waar ik in de verste verte – wanneer je ze voor het eerst hoort – geen genre op zou durven plakken. Waag een gokje? Genre in je hoofd? Klaar? De band rond Christie Simpson, Josh Burgess, Charlie Ryder en Olivia Campion maakt dromerige indiepop. Maar muziek maken werd er niet makkelijker op voor de leden toen de pandemie toesloeg. Ze keerden terug huiswaarts naar Wellington, Christchurch, Londen en New York, letterlijk verspreid over de wereld dus. Toch slaagden ze er in om ‘Present tense’ in te blikken, dat vooruitkijkte naar de toekomst, voorbíj de present tense.