Elke vrijdag draait de release-radar van menig muziekliefhebber overuren. Om niet verloren te lopen in Facebookfeeds en Soundcloudprofielen hebben wij de nieuwe albums van deze week voor jullie in een lijstje gegoten.
Dan Deacon – Mystic familiar
Na een tijdje voornamelijk gefocust te hebben op soundtracks van documentaires, is er eindelijk een nieuwe studioplaat van deze synthpop-meneer, wiens “echte” stem we trouwens voor de eerste keer kunnen horen op een album. ‘Mystic familiar’ werd geïnspireerd door David Lynch z’n werken over transcendentale meditatie, maar is vooral puur Dan Deacon en z’n gekke persoonlijkheid. (Martijn)
Destroyer – Have we met
Met dertien platen onder de arm zou het zowaar verrassend moeten zijn indien Destroyer geen belletje doet rinkelen. Toch blijft het project van Dan Bejar een onderbelicht pareltje. Met ‘Have we met’ reikt hij opnieuw de hand uit naar al wie Destroyer omarmen wil. De door de 80’s beïnvloede synthpop voelt tegelijk vertrouwd als ambigu en geeft zijn geheimen niet zo snel prijs. Al rijst de vraag of Bejars realiteit ooit wel bevattelijk wordt? We durven er voorlopig geen antwoord op geven. Waar we wel van overtuigd zijn is dat ‘Have we met’ opnieuw een pareltje is om gezamenlijk te koesteren. (Jonas)
Frances Quinlan – Likewise
Frances Quinlan uit Philadelphia maakte al furore als frontvrouw/songwriter van de band Hop Along, maar vandaag brengt ze haar solodebuut uit. Bandlid Joe Reinhart z’n hulp werd ingeroepen bij de opnames ervan, met als resultaat dat haar kenmerkende gitaar-gedreven sound werd uitgebreid met onder meer synths, harp en strijkers. (Martijn)
Gengahr – Sanctuary
‘Sanctuary’ – het derde album van deze Londense indiepop-band – werd geproducet door Jack Steadman van Bombay Bicycle Club en zou daarom (als we de pers mogen geloven) een meer symfonisch geluid ter hore brengen. Als we echter onze eigen oren vertrouwen (gebaseerd op de voorafgaande singles), dan zal Gengahr vooral meer poppy klinken op ‘Sanctuary’. De voorganger werd alvast goed onthaald, benieuwd of deze hetzelfde weet te bereiken. (Martijn)
The Guru Guru – Point fingers
Europa brokkelt een beetje af (hallo Brexit). Wat Groot-Brittannië echter nog niet wist, was dat The Guru Guru zijn tweede langspeler aan het maken was. Wij voorspellen alvast veel getouwtrek rond de verhoogde exportkosten van dit Belgische noisepunkrockproduct. ‘Point fingers’ bouwt verder op het dynamisch constructivisme van debuut ‘PCHEW’, waarmee de band op weg is om internationaal potten te breken. (Eva G)
Jaguar Jaguar – Madelyn ep
Na wat sleutelen aan hun geluid in Frankrijk staan de vijf Belgen van Jaguar Jaguar klaar met een tweede ep en bijhorende kortfilm. ‘Madelyn’ is even kleurrijk als debuut ‘Montjoi’ maar klinkt iets woeliger en fantasierijker. Beluister hieronder de single ‘Out of sight’, waarin Témé Tan ook een passage door het funky landschap maakt. De clip maakt deel uit van de kortfilm die gemaakt is door gitarist Emiel Raeymaekers en Tina Herbots. (Guillaume)
Poliça – When we stay alive
Op doktersadvies begon Channy Leaneagh de feiten van haar ongeval neer te schrijven om het verwerkingsproces te versnellen. Begin 2018 viel de Poliça-zangeres namelijk van haar dak toen ze ijs wilde ruimen en brak hierbij verscheidene ribben. Zowel het mentale als fysieke herstel zorgden ervoor dat de dame in kwestie haar hele leven begon te herevalueren, met genoeg inspiratie voor een vierde Poliça-album als een logisch gevolg. (Martijn)
Rumours – How many roses ep
In 2018 bracht het electronica-gezelschap rond Hannah Vandenbussche, Stefanie Mannaerts en Jonas Boermans in 2018 een droom van een debuut uit met ‘Megamix’. We krijgen daar nu een vervolg op, in de vorm van een ep getiteld ‘How many roses’. ‘Fearless’ heeft de lat alvast hoog gelegd voor de resterende vier tracks. (Martijn)
Squarepusher – Be up a hello
Zo’n kleine tien jaar geleden kon je niet naast de drum ‘n bass-scene in België kijken. Een naam die zich telkens aan de linkerkant van het reeds uitgestorven genre bevond en gewoon z’n eigen ding bleef doen, is Squarepusher. Eens te meer – alhoewel we reeds vijf jaar hebben gewacht op nieuw werk – zoekt de Brit de randjes van het mogelijke op door invloeden van breakcore, glitch en IDM te versmelten. (Yannick)
Squirrel Flower – I was born swimming
Squirrel Flower versleet haar broek op barkrukjes in thuisstad Boston, en trekt nu de wereld rond met haar eerste major label-album. Ze speelde al in het voorprogramma van Adrienne Lenker en Soccer Mommy, en doet da volgende week ook voor Strand Of Oaks. Wie weet of ze binnenkort zelf voorprogramma’s mee mag nemen op haar tournee. (Mattias)
Torres – Silver tongue
Torres is verliefd en iedereen mag het weten. Met ‘Silver tongue’ – haar vierde album – vertaalt de Amerikaanse singer/songwriter Mackenzie Scott haar gevoelens naar negen uiteenlopende tracks. Soms uit zich dat in fuzzy gitaarpop, dan weer in een uitgeklede folk-ballad, maar steevast met de gekende Torres-kwaliteit. (Martijn) Lees hier de uitgebreide recensie