De Belgische muziekbodem zit vol talent, maar niet altijd komen die ruwe diamantjes meteen terecht bij het publiek dat ze verdienen. Voor het vijfde jaar al intussen bundelen we met Verse Vangst wekelijks nieuwe Belgische releases die je misschien over het hoofd zag, maar het beluisteren meer dan waard zijn. And as always: support your local scene!
Je kan alles ook handig beluisteren in onderstaande Spotifylijst.
Dit najaar komt Steiger met een nieuwe ep om de weg vrij te maken voor een full album in 2021. ‘Brick smoke basement’ zal die ep heten, een titel à la ‘Trein vuur dageraad’ die even concreet als abstract klinkt. Ze brengen ’m opnieuw uit bij het Gentse Sdban Records, waar ook Compro Oro, ECHT!, De Beren Gieren en STUFF. hun jazz en allerlei soorten fusion loslaten. Klinkt als een plek waar je naar hartenlust mag experimenteren. Waarom dan niet ineens samen met geluidskunstenaar Joe Talia, die weleens met Jim O’Rourke samenwerkt? Het eerste resultaat is dit nu eens speelse, dan weer contemplatieve ‘Malinka’. (Staf)
Als je dacht dat je gevoelens dit jaar al aardig op de proef gesteld en met momenten voelbaar breekbaar werden, dan is dat allemaal relatief in vergelijking met de barstjes die inherent zijn aan Pauwels muziek. De terugkeer van je favoriete trieste Belg lijkt bijna heel minutieus gepland. Sinds oktober vorig jaar sleept hij weer lieflijk mensen mee in zijn melancholie. Op ‘Witches’ is dat niet anders en werkt de formule van minimale melodieën met zijn aarzelende stem even helend als ontzettend. Emotionele onrust delen wordt niet meteen fragieler en mooier dan dit. (Michelle)
Met ‘Greetings from earth’ keilt CRACKUPS morgen hun tweede langspeler in de rekken, en afgaande op de nog vorige week geloste single ‘White fruit’ dingt die nu officieel mee voor meest verschroeiende gitaarplaat van het jaar. Tweeënhalve minuut verslapt een retestrakke ritmesectie geen móment de spanningsboog waarover roestijzeren riffs en Thomas Valkiers’ schorhese keelgeluid opstuiven. Met grooves goochelen als pompende punkband, enkel CRACKUPS hebben hierop een patent. (Gilles)
De legende wil dat George Michael het niet zo had begrepen op covers van z’n nummer ‘I want your sex’, en ook de erven van de man houden die koppigheid tot op heden netjes in stand. Als er dan één band rondloopt die het fiat daarvoor tóch kan weten loswrikken, Belgisch op de koop toe, dan moet dat haast Borokov Borokov zijn. In maart lieten ze op ‘Enkel duetten’ al eens een stevig aanbod aan (vocale) featurings opdraven, voor hun bewerking van George z’n klassieker – tegelijk hun gloednieuwe quarantaine-nazomersingle – maken er zowaar drie gasten hun opwachting. Lennert Jacobs (The Germans, MDC III), Sjoerd Bruil (Gruppo Di Pawlowski, Dez Mona en elke andere Antwerpse band) en Isolde Van den Bulcke (Tristan) dikken de pastelroze synthpop van ‘Ik wil je seks’ enkel prettiger aan, en al hebben wij er dan wel het raden naar wie wát precies voor zijn of haar rekening nam in deze smeuïge brij, de boodschap blijft keihard overeind: “Wat is jouw definitie van smerig, baby?” (Gilles)
Ah, er komt toch weer een warme nazomer aan. Nét op tijd om nog te genieten van Casper Cox’ debuutsingle ‘In de zon’. Na de zachte stem van Delia Accardo, met wie de producer al samenwerkte op Vandalens ‘Domenica’, laat Goeie Jongen Chaz je horen dat ook Limburg thuis is in de hiphop, al komt die eerder uit de velden dan van de straat. Niet verwonderlijk dat de rapper graag naar Tylers ‘Flower boy’ luistert. Het moet gezegd: Limburg bestaat inderdaad voor een groot deel uit eikenhout, korenvelden en beekjes, maar met zijn project wil Casper laten horen dat daar ook heel wat talent in verscholen zit. De safoxoon van Joos Vandueren die de laatste minuut siert is daar een héél fijn voorbeeld van. (Staf)