Zaterdag presenteert Absolutely Free Festival niet alleen shows van internationale namen als Iceage, Wire en Peter Broderick, maar ook shows van een heleboel lokale acts. Je kan er ook een aantal nieuwkomers aan het werk zien en die klinken zonder uitzondering allemaal veelbelovend. We stellen er zes aan je voor, wees zaterdag dus op tijd op het terrein. Vrijdag spelen er overigens een aantal rotgetalenteerde producers van eigen bodem op het festival.
Het is niet de eerste maal dat we Piquet aanbevelen. Vorige week was ze nog vi.be van de maand, nu één van de aanraders voor AFF. Tja, zowel de zang als het muzikale zijn zelfs in een muziekland als België waar talent weelderig verspreid is van het allerhoogste niveau. Drie nummers schotelt vi.be ons voor: alle drie verschillend en alle drie bevatten ze het watermerk van onmiskenbare kwaliteit en durf. Luister naar ‘Fast moving consumer goods’ en stel vast dat de w en de o de enige letters zijn die in je opkomen, en dat er eentje tweemaal opspringt. Je weet wel wat wij bedoelen. ‘Zijn we d’r bijna’ stroomt over van schoonheid terwijl de uitstekende videoclip ons voor de ogen afspeelt: een droom van een song.
Het Absolutely Free Festival zet ook dit jaar weer in op lokaal talent en de organisatie heeft twee noisebands uitgekozen waar je het afgelopen jaar niet naast kon luisteren. Blaegger bestaat uit Goblin King en Treebeard, een duo dat respectievelijk drums speelt met bierflesjes als drumstokken en de gitaar geselt alsof het lot van de Enten ervan afhangt. Deze Limburgse Lightning Bolt opent het XPRMNT-podium om halftwee, dus wees er op tijd bij. Mocht je ze toch missen dan kan je dit duo later op de avond nog aan het werk zien met El Yunque. Vergezeld van een tweede gitarist en drummer zetten ze hun aanslag op uw gehoor verder met een meer bedachte, denderende noisevariant à la Swans. Doe genoeg schmink op, want dit viertal blaast ze er los af.
Met Lohaus en SeizoensKlanken zendt de Kempen haar muzikaler getalenteerde zonen uit. Die eerste band maakt inventieve electro-pop met hier en daar een triphop-toetsje en doet daarmee een beetje denken aan het oriëntaalse geluid van Soldier’s Heart, al klinkt de sound toch vooral ook erg internationaal. ‘Overwhelm’ scoorde al op het internet en wie het drietal eerder live zag, weet dat de groep meer troeven achter de hand heeft. Ook bij SeizoensKlanken zou je op basis van het geluid niet meteen vermoeden dat er een Belgen achter de artiestennaam schuilen. Ze omschrijven hun eigen muziek op SoundCloud als “jazz in the age of electronic bass music” en de aangename demootjes op het wereldwijde web geven precies de invulling die je bij die woorden zou verwacht. Voor fans van Darkside.
Het Waalse La Jungle heeft geen fascinerende kopstem nodig om de aandacht erbij te houden. Met haar repetitief en uitgekiend samenspel tussen voornamelijk gitaar en drum weet het duo de charme van het instrumentale moeiteloos over te brengen. De songs zijn veelal opgebouwd rond puntige, korte riffjes, zonder dat het in een nodeloos overstuurde chaos uitmondt. Met slimme twisten binnenin de songs onderscheiden ze zich makkelijk van de dertien-in-een-dozijn-bandjes die simpele riffs voor makkelijke roem aanzien. Maak je klaar om op momenten heerlijk nonsensicaal te headbangen, maar op andere psychotisch dromerig naar de hemel te staren.
Blaegger en El Yunque door Filip Tyskens, La Jungle en Piquet door Anthony Brynaert, Lohaus en SeizoensKlanken door Thomas Konings.