We geven ook dit jaar weer onze redacteurs carte blanche om terug te blikken op het voorbije (muzikale) jaar. Dit is het lijstje van Sarah.
Geen lijstje zo onbeduidend als mijn persoonlijk eindejaarslijstje, dacht ik deze editie opnieuw. Want hoewel ik dit jaar plezierig verder schreef voor Indiestyle, overvalt me met tijd en stond toch nog de indruk dat ik ‘hier maar wat zit te typen’, wanneer ik de schijnbaar parate en eindeloze muziekkennis van de collega’s zie verschijnen. Petje af daarvoor, ik blijf de memo zoeken die ik blijkbaar ergens gemist heb.
Over de effectieve lijstjes dan.
Ik begon mijn muziekminnend jaar met een uitgebreide Excel om alles netjes bij te houden van wat de revue passeerde, inclusief arbitraire scores zoals ‘warme koffie op het juiste moment/7’ (A Winged Victory for the Sullen en hun gelijknamige eerste album) en ‘whack experimenteel/6’ (Dialect – ‘Under-between’). Naar goede gewoonte viel dat ergens midden augustus toch wat stil en vergat ik zo bijna Charlotte Day Wilson haar ‘Alpha’ op plek 8 te zetten, hoewel ik dat album helemaal plat speelde. Zo leerde ik bij dat hoewel het niet een volledig kalenderjaar in gebruik was, die Excel toch een gigantische hulp is om eerste en -tigste indrukken niet verloren te laten gaan, én dat mijn geheugen dit jaar getransformeerd is in een levensecht vergiet waar enkel nog de echt grote dingen in blijven liggen (sorry Charlotte).
Mijn albumlijst is dus een opsomming van de beste 28 scores die ik uitdeelde. Vooraleer dat wel erg sec en analytisch begint te klinken, een stemming louter op gevoel geeft hetzelfde resultaat. Dat was het andere dat ik me dit jaar besefte over mijn muziekgedrag, muziek is voor mij bovenal emotie. Een middel om elk mooi, blij, enthousiast, … moment dat nog meer te maken en een schouderklopje om elk droevig, pijnlijk, melancholisch, … moment net iets minder scherp te laten snijden. Muziek is er altijd bij en sommige nummers hebben een speciale sentimentele plek ingenomen louter door de ogenblikken waarop ze speelden. Zo roept ‘Duo’ van Sam Gellaitry steevast zonnige fietsritjes op naar de Gentbrugse Meersen en zal ‘Denk maar niet aan morgen’ mij altijd terug katapulteren naar rijden in het midden van Frankrijk, met de ruiten omlaag en het volume omhoog.
Als ik dus iets mag toewensen voor het komende jaar (buiten de wel heel erg obvious one, zie globale pandemie) is het niet enkel nog meer goede muziek, maar bovenal meer muziek die onlosmakelijk verbonden raakt met fijne momenten, plekken en mensen. Het liedje dat je zo teruggooit naar een zwoele zomerdag vol zorgeloos getater, het album dat die ellenlange autorit kleurde, het nummer dat een rotdag net iets minder rot deed ruiken,… op elk moment past een plaatje of hoe ging het gezegde alweer. Geniet ervan en zing, fluister, kweel gerust mee want voor je het weet is het moment vervlogen, maar de play-knop vind je altijd terug.
Genoeg sentiment, dan nu over naar de lijstjes:
Mijn 28 beste albums van 2021:
- Jazmine Sullivan – Heaux tales
- Nick Cave & Warren Ellis – CARNAGE
- Slowthai – TYRON
- Lucy Dacus – Home video
- L’Impératrice – Tako tsubo
- Tyler, The Creator – CALL ME IF YOU GET LOST
- Shame – Drunk tank pink
- Charlotte Day Wilson – Alpha
- Iceage – Seek shelter
- Julien Firmin – Hand out the samples
- Silk Sonic – An evening with silk sonic
- Turnstile – GLOW ON
- Kanye West – Donda
- Julien Baker – Little oblivions
- Lil Nas X – Montero
- Pom Poko – Cheater
- The Weather Station – Ignorance
- The Besnard Lakes – The Besnard lakes are the last of the great thunderstorm warnings
- Sam De Nef – Lonely day, crowded year
- Elori Saxl – The blue of distance
- Arooj Aftab – Vulture prince
- King Gizzard & The Lizard Wizard – K.G.
- Adult Mom – Driver
- London Grammar – Californian soil
- Serpentwithfeet – Deacon
- Grandbrothers – All the unknown
- Arab strap – As days get dark
- A Winged Victory for the Sullen – Invisible cities
Mijn 30 beste nummers van 2021 (alfabetisch):
- Arab strap – Kebabylon
- Ashnikko – L8r boi
- Banks – Skinnydipped
- Bazart – Denk maar niet aan morgen
- Charlotte Day Wilson – I can only whisper (feat. BADBADNOTGOOD)
- Iceage – Shelter song
- Jazmine Sullivan – Pick up your feelings
- Julien Firmin – Hanging on
- Kanye West – Heaven and hell
- King Gizzard & The Lizzard Wizard – Intrasport
- L’Impératrice – Peur des filles
- Lil Nas X – Industry Baby (feat. Jack Harlow)
- London Grammar – Lord it’s a feeling
- Lucy Dacus – Partner in crime
- Nick Cave & Warren Ellis – Hand of god
- Pom Poko – Andrew
- Rosalía – La fama (feat. The Weeknd)
- Sam Gellaitry – Duo
- Shame – Nigel hitter
- Silk Sonic – Smokin out the window
- Slayyyter – Troubled paradise
- Slowthai – nhs
- Swedish House Mafia, Ty Dolla $ign, 070 Shake – Lifetime
- Turnstile, Blood orange – Alien love call
- Tyler, The Creator – LUMBERJACK
Naar genoeg ep’s luisterde ik niet om een volledige lijst op te maken, er was er wel eentje die steeds op herhaling stond op zonnige dagen: ‘IV’ van Sam Gellaitry.
In de categorie ‘beste concert van het jaar bij voorbaat want ik deed er maar eentje maar het was wel echt goed’
- Nick Cave en Warren Ellis in de Stadsschouwburg in Antwerpen
In de categorie ‘beste meezing momenten van het jaar’
- Sabrina’s Feestje in de Vooruit (shoutout naar de organisatie om last minute een tiptop snelteststraat uit de mouw te schudden)
- Ik alleen in mijn auto
Favoriete sportmomenten, in willekeurige volgorde:
De allerlaatste ronde van het F1-kampioenschap en Verstappen zien winnen
Vincent Vanasch die die te hernemen strafcorner ook gewoon stopt en België zo olympisch hockeygoud bezorgt
De radioverslaggeving in de auto horen terwijl Wout Van Aert wint op de Champs-Élysées
Egan Bernal die de Giro wint met hulp van engelbewaarder Daniel Martinez die hem de berg quasi oproept
Het WK wielrennen live zien in Leuven
Mathieu Van der Poel geel zien winnen in de Tour voor zijn opa, Raymond Poulidor, die zelf nooit geel droeg
Primoz Roglic die olympisch kampioen tijdrijden wordt na de Tour te zijn uitgevallen en gestopt moet worden om niet te blijven fietsen
Tot volgend jaar!