Het jazzlabel W.E.R.F Records presenteerde gisteren twee bands in Het Depot die de afgelopen maanden een heel straf album afleverden: BeraadGeslagen en MDCIII. Beiden jazz die zo vrij is dat ze in een vakje stoppen eigenlijk oneerlijk is. Foto’s door Lotte Torsin
Het soloproject van Mattias De Craene (Nordmann) mocht openen en deed dat in stijl: nog voor de eerste noot werd Het Depot bedwelmd door een wierookgeur, naadloos aansluitend bij de broeierige sfeer die er een uur lang zou heersen tijdens de set van het trio. Zes nummers speelt de band in dat uur en wie een beetje kan rekenen, weet genoeg: MDCIII neemt zijn tijd, rekt live de nummers uit ‘Dreamhatcher‘ breed uit en verliest zichzelf graag in eindeloze improvisatie en groove. Uitdaging is dan om de set spannend te kunnen houden en daar sloeg het trio in eerste instantie wel in met repetitieve drums, eigenzinnige saxklanken en vooral een afwisselende, sterke dynamiek die de nummers meer allure gaven. David Lynch knikte goedkeurend mee.
Helaas verloor MDCIII na verloop van tijd wat van zijn intensiteit en zakte dan ook de aandacht van het publiek. De groove was er nog, maar klonk minder urgent en de wervelwind die doorheen de eerste twee nummers had geraasd, verdampte tot een zacht briesje. Zo’n briesje kan interessant zijn (zoals op het album), maar niet als de intensiteit er onder leidt. Als afsluiter speelde MDCIII een nieuw nummer dat in de lijn ligt van ‘Dreamhatcher’ en dat opnieuw een wervelwind deed opstijgen. De Craene perste de meest onmogelijke, onnavolgbare melodieën uit zijn sax en zorgde zo nog voor een climax aan het eind. Iets te laat weliswaar om van een ijzersterk concert te spreken, maar MDCIII toonde alvast dat het gedurende een halfuur het publiek kan meenemen in een stevige trip.
BeraadGeslagen had zich traditiegetrouw opgesteld in het midden van de zaal. De band van Fulco Ottevanger en Lander Ghyselink bracht met ‘Duizeldorp‘ een van de meest verrassende én grappige platen uit van het jaar en pakte het ook live op die manier aan. De hobbelende bassynth in ‘Bikini’, het fototoestel dat Ottevanger de hele show liet doorgeven (”niet jatten!”), het ‘tijd om jullie wat te informeren’-moment waarop Ottevanger een minuut of twee voorlas uit een boek over nomaden en dierenhuiden of het absurde ‘Deinze’ waarin een enthousiaste toeschouwer op het podium werd gehaald om vurig een aantal Belgische gemeentes te komen scanderen (“Eeklo, Beringen, LEUVEEEEEN!!!”); BeraadGeslagen was even grappig als doordacht. De enorme drumskills van Gyselink gecombineerd met de Hollandse joligheid van Ottevanger zorgden voor een set die altijd spannend bleef, met een indrukwekkend ‘Duizeldorp’ als hoogtepunt.
In een potige versie van ‘Isabellade’ verving Ottevanger zelf Charlotte Adigéry op zang om in een heerlijke outro uit te monden waarin Ghyselink zich helemaal uitleefde met grappige klankjes en bliepjes. Met aan het eind nog oudje ‘Suikerbeat’ en ‘Wolkwerpen’ ging BeraadGeslagen vlot over het uur, maar bleef het spelplezier en de intensiteit op peil.
Zo bewees het Belgisch-Nederlandse duo een van de meest spannende en opmerkelijkste bands te zijn in België dezer dagen. Wie ze dit jaar nog aan het werk wil zien, kan vanavond terecht in De Warande en op 16 december in de AB.
In Het Depot kan je binnenkort Altin Günn (19.12), Tsar B (20.12) en Algiers (13.01) aan het werk zien. Een volledig overzicht vind je op de website van de zaal.