Brihang vat grote gevoelens in kleine zinnen in Het Depot

door Quinten Jacobs

De populariteit van de West-Vlaamse rapper Brihang scheert hoge toppen. Waar hij met album ‘zolangmogelijk’ in 2016 de deur naar het grote publiek openzette, kopte hij vorig jaar zijn eigen voorzet staalhard binnen met ‘Casco’. Single ‘Steentje’ werd een instant classic en zijn show op Pukkelpop vorig jaar was een mijlpaal voor een artiest die definitief de stap maakte naar de bekendheid bij het (heel) grote publiek. Dat zo goed als heel zijn Belgische tournee was uitverkocht (inclusief zijn show in Het Depot), was dan ook geen verrassing.

 

Dit bericht bekijken op Instagram

 

Full house met @brihang. Merci! ? @mava.visuals #brihang #casco #concertphotography #livemusicphotography #crowdsurfing #hiphop

Een bericht gedeeld door Het Depot (@hetdepot) op

Net als op ‘Casco’ opende Brihang met ‘Pasgeboren+’, dat nummer met de ‘‘Nu dak eindelijk een stem hen durf ik nie spreken’‘-zin, en het zou lang niet de enige oneliner worden die goed raak tof. Boudy Verleye verstaat de kunst om met heel eenvoudige taal iets te weeg te brengen, als een speldenprik die toch wel diep binnendringt. Zeker in nummers als ‘Rommel’ en ‘Binnenkant’ (inclusief Spinvis-referentie!) is het best indrukwekkend hoe een horde hippe twintigers plots een toch tamelijk existentiële tekst zit de declameren, weliswaar verpakt in schijnbaar simpele zinnetjes. Toch profileert Verleye zich allerminst als goeroe of allesweter. Integendeel, door een hele lading ongemakkelijke, stuntelige bindteksten en zelfrelativerende mopjes (”ik ben eigenlijk de Gers Pardoel van den Aldi”) tussendoor, toont Brihang dat hij het ook zelf allemaal niet weet.

Wanneer hij zichzelf dan toch sterallures aanmeet (met karikaturale patserposes en uitspraken als ‘ondanks mijn enorme succes ben ik altijd die jongen gebleven’), dan gaat hij volledig de ironische toer op, want eigenlijk vindt Brihang zichzelf helemaal niet zo stoer. Wie wél zijn allercoolste moves bovenhaalde, was de jongen die door rapper uit het publiek werd gevist. “Doe je coolste truc”, vroeg de West-Vlaming hem, waarop de jongen prompt met indrukwekkende snelheid een pintje atte. Leuven is en blijft natuurlijk een studentenstad.

 

Dit bericht bekijken op Instagram

 

BRIHANG_met zijn poëtisch gezaag_Feb2020 #live #depot #brihang #oelala #leuven

Een bericht gedeeld door Jarne Sienaert (@jarnesienaert) op

Naarmate de set vorderde, trok Brihang een blik oudere nummers open. Publiekslieveling ‘Kleine dagen’ was een op voorhand gemaakte goal en in ‘Morsen’ was het de zin ”Ma morsen is pas morsen alsjet afdroogt” die het hem deed. Hoogtepunt was echter met stip ‘Wieder’, dat steeds intenser werd en uiteindelijk eindigde met Boudy Verleye die midden in het publiek stond te rappen. In de bis kregen we uiteraard nog ‘Steentje’ en de massaal meegezongen tekst bewees nog eens dat dat nummer de status van Brihang voorgoed heeft veranderd.

Niet dat Boudy Verleye daarom ook maar een greintje pretentie zou krijgen. Zelden zagen we een artiest zo down to earth en oprecht een publiek inpakken. Wat we wél zagen en vooral voelden, waren grote emoties in kleine zinnen – en dat kan Brihang als de beste. Koester die man.

In Het Depot kun je binnenkort onder meer Jonny Polonsky (22.02), Raman. (24.02) en Chibi Ichigo + Ikraaan + Meyy (02.03) aan het werk zien. Een volledig overzicht en tickets vind je op de website van de zaal.