Utrecht bruist sinds donderdag van de muziek. Op allerlei locaties verspreid over het centrum spelen acts uit het buiten- en binnenland. Muziekliefhebbers fietsen van zaal naar zaal om hun favoriete bands te zien spelen. Vanavond bevinden we ons in Tivoli De Helling, waar een viertal formaties zich aan het Utrechtse publiek zullen presenteren.
De kop wordt afgebeten door het Amerikaanse vijftal Other Lives, dat inmiddels alle belangrijke festivals in Nederland al aangedaan heeft. Met hun kraakheldere liederen en sfeervolle instrumentatie veroverden ze eerder dit jaar de harten van bezoekers van Lowlands, London Calling en Crossing Border. De zaal zit dan ook helemaal vol wanneer Other Lives begint. De Amerikanen brengen een mooie set met zowel nummers van doorbraakplaat ‘Tamer Animals’ als ouder werk. Dankzij slim gebruik van viool, cello en trompet klinken de nummers nog grootser en voller dan op cd. Het toeren heeft Other Lives daarnaast duidelijk geen windeieren gelegd: we kijken hier naar een ervaren, zelfverzekerde groep die weet wat het publiek wil horen. Het is een schitterende start van de avond, met als grootste minpunt dat het concert met een krappe drie kwartier wel erg kort is.
Met het vertrek van Other Lives, verlaat meteen ook het grootste deel van de festivalgangers het pand. De personen die wél blijven om de Britse artieste Anika en haar aanhang te zien spelen, staan oog in oog met de meest ongemakkelijke act die we in tijden zagen. Of het misplaatste attitude of onzekerheid is, het werkt enorm op de zenuwen. Tel daarbij op dat de muziek van Anika niet zo makkelijk te doorgronden is en je begrijpt dat het optreden niet zo enthousiast ontvangen wordt. De baslijntjes, snerende orgels en tegendraadse klaagzang zijn leuk gevonden, maar graag sturen we de band eerst eens naar een motivatiecursus.
De derde act van vanavond is de sympathieke electrorock-formatie I Break Horses die er meteen een aangename portie synthesizer tegenaan gooit. De Zweden zetten in op een groots geluid en maken onbescheiden gebruik van galmende drumcomputers, aanzwellende gitaarloopjes en brommende electronica. Zangeres Maria Lindén, vermoedelijk verkleed als Roodkapje, zingt wat en jammert vooral mee op de akkoorden van de muziek. I Break Horses heeft goed nagedacht over haar presentatie, maar mist diezelfde perfectie in de liedjes die nergens willen beklijven. En dat is jammer, want het potentieel is er wel.
Van heel ander kaliber is de afsluitende act Roll The Dice, een producersduo dat hypnotiserende, elektronische soundscapes maakt. Achter een doorzichtig gordijn waarop wazige visuals geprojecteerd worden, draait het flink bebaarde tweetal verwoed aan allerlei knoppen. De lome bassen en scherpe beats dreunen de zaal door, en het publiek kijkt wat twijfelachtig toe. Goede nachtmuziek, maar het wel iets gevarieerder gemogen.
Helaas heeft geen van de later geprogrammeerde bands het sterke optreden van Other Lives kunnen overtreffen. Weinig uitschieters dus op deze vrijdagavond van Le Guess Who, maar wel veel potentieel. Op naar dag 3 met onder meer Suuns, Still Corners, Zola Jesus en Summer Camp.
Tickets en info over het programma van zaterdag en zondag vind je op de website van Le Guess Who?