Zeggen dat het snel gaat voor de psychedelische retrorockformatie Temples zou een understatement zijn. Een dik jaar na hun oprichting met amper enkele singles onder de arm oogstten de Britse bleekneuzen reeds bakken lof uit de meest diverse hoeken, hebben ze een goedgevulde festivalzomer achter de rug en staat een uitgebreide Amerikaanse tour voor de deur. De verwachtingen voor hun passage in de Botanique stonden met andere woorden hooggespannen.
Slechts in allerlaatste instantie werd voor het Brusselse Château gekozen als openingsact. De band rond voormalig The Dallas Explosion-frontman Geoffrey Hautvas levert een stevig visitekaartje af. De hoofdstedelingen spelen ouderwets gretig met de hard/zachtdynamiek en voorzien hun mix van moderne indierock en rammelende lo-fi van een flinke scheut hardrock. Voor de gelegenheid bracht het trio een tweetal blazers mee die het optreden helemaal afwerken door hier en daar een refrein te ondersteunen en geregeld een groovend tussenstuk mee kleur te geven.
Waar we de vorige keren dat we Temples aan het werk zagen door hun flegmatieke en bedwelmende aanpak helemaal werden meegezogen in het gecreëerde hallucinogene universum, spannen ze hun paarden dit keer voor een andere kar. Bij opener ‘Sun structures’ denken we nog dat de band wat worstelt met de balans van de geluidsmix, maar na ‘Prisms’ en ‘Colours to life’ moeten we even later echter concluderen dat het om een bewuste keuze gaat de vocalen en drums de hele sound te laten domineren. We vinden het eerder spijtig dat de mooi uitgewerkte hypnotiserende harmonieën van de gitaren en toetsen hierdoor wat onderbelicht blijven.
Blijkbaar zet Temples helemaal in op de karakteristieke stem van James Bagshaw die door deze aanpak heel herkenbaar en snerpend je oor binnenscheurt. Terwijl het viertal energieker voor de dag komt dan we van hen gewend zijn, brokkelt het betoverende satijnen web dat ze het voorbije jaar meticuleus rond ons sponnen aanzienlijk af. Pas tegen ‘Keep in the dark’ komen de gitaren nadrukkelijker op de voorgrond. Hierna breien ze met succesnummer ‘Shelter song’ onherroepelijk een einde aan een (te) korte set. Een bisronde komt er namelijk niet meer, waardoor we na een song of 8 en nauwelijks 40 minuten toch wat op onze honger blijven zitten, niet in het minst omdat we de geanticipeerde loomdromerige sfeerschepping voor een groot deel misten.
De Botanique programmeert binnenkort onder andere David Lemaitre (09.11), Wampire (10.11) en Hanni El Khatib (11.11). Een volledige concertkalender, info & tickets vind je hier.