Het is al van 2012 geleden dat het Diestse Tubelight in de finale van de Humo’s Rockrally stond. Ze maakten daarna niet de vergissing om halsoverkop een plaat uit te brengen maar namen hun tijd. Gisteren werd hun debuut ‘Heliosphere’ voorgesteld in Leuven, waar duidelijk werd dat de langspeler het wachten meer dan waard was.
Alpha Whale uit Gent mocht de spits afbijten. Bassist Jonas Messelier had het aanvankelijk lastig om zijn bas aan de praat te krijgen, iets waar de andere bandleden zich niet al te druk over maakten. Eens dat euvel verholpen was toonde de walvis zich een Oost-Vlaams antwoord op The Growlers. De vrolijk rammelende gitaren en de lijzige vocals kunnen volgens ons zowel een rockclub als een barbecue opvrolijken. Alpha Whale komt helaas zo’n twintig jaar te laat om van ‘Tien om te zien’ een hip Californisch strandfeest te maken. Om maar te zeggen dat het Vlaamse populaire muzieklandschap er gerust anders had kunnen uitzien.
Vergezeld van sfeervolle videobeelden kwam Tubelight het podium op. De groep heeft haar fascinatie voor het hogere bewustzijn nooit weggestoken, en in opener ‘Nothing will change my mind’ wordt ook het publiek daartoe uitgenodigd: “take a pill and lets go for a ride”. Nochtans zijn die extraatjes niet nodig: de muziek die het viertal produceert is op zich al genoeg om meegevoerd te worden langsheen de donkerste uithoeken van de menselijke psyche. “I wanna show you what it means to feel alive” riep frontman Lee Swinnen – tevens gitarist bij Double Veterans – waarna de band een scheurende golf postpunk inzette. The Jesus And Mary Chain en Spaceman 3 zijn nooit ver weg, en vermoedelijk heeft ‘Marquee moon’ van Television ook wel eens opgestaan in de studio. Die mengeling kwam mooi naar voren in ‘Visions’, dat traag en dreigend optrekt. ‘All I want’ was dan weer melodieuzer en dreef op weemoed. De band speelde erg statisch, wat evenveel op zenuwen als focus kan wijzen. Nieuwste single ‘White city’ klonk live nog grootser dan op plaat en moest niet onderdoen voor de beste belpop van de afgelopen jaren.
‘Suzy’s suicide’ was dan weer vrij poppy, hoewel het waarschijnlijk tekstueel het meest duistere nummer van de band is. Om dat door te spoelen kregen we ‘Coming after you’. Het eerste hitje was duidelijk niet langer representatief voor het geluid van de groep, dat ondertussen vijftig tinten purper-rood donkerder klinkt. Het melancholische ‘Somewhere’, met beelden van ontluikende bloemen op de achtergrond, dwong tot wegdromen. De bisronde werd ingezet met een uitstekende cover van dEUS’ ‘Via’, een groep die voor heel wat hedendaagse bands het pad naar de alternatieve gitaarrock heeft geplaveid met invloeden. Het krachtige ‘Going though hell’ en het aan de Stooges schatplichtige ‘I wanna hit’ zetten een stevig punt achter het releaseconcert. De rij aanschuivenden aan de merchandisestand bleek een goede indicator voor de kwaliteit van het optreden.
Gisteren werd bekend dat Radiohead’s ‘OK computer’ werd opgenomen in de Britse Library Of Congress. Mocht er ooit een gelijkaardig Belgisch initiatief komen, maakt ‘Heliosphere’ bij deze een kans.
Alpha Whale speelt 10 april op Commarocks in Brugge (info & tickets), 30 april op hun releaseparty in Oostende (info & tickets) en 12 mei op Les Nuits Botaniques (info & tickets)
Tubelight aan het werk zien kan 27 maart in Antwerpen (info & tickets), 3 april in Oostende (info & tickets) en 30 april in Diest (info & tickets)
STUK programmeert binnenkort o.a. Briqueville + Future Old People Are Wizards (28.04) en Spinvis (22.05). Een volledig overzicht, info en tickets vind je op hun website.