Punch, Brothers, Punch – de negen* beste nummers van de voorbije week, met o.a. QT en Mark Lanegan

door Thomas Konings

*een dissidente redacteur keek deze week zoveel naar een St. Vincent-filmpje dat hij geen tijd meer vond om gloednieuwe muziek te luisteren.

Christopher Owens – Never want to see that look again

Eén van de kwaliteiten van Owens is dat hij het nooit te moeilijk maakt. ‘Never want to see that look again’ is een eenvoudige popsong die duidelijk van de hand van de ex-Girls man komt en die hopelijk de nazomer in gang zal trappen. (TD)

Slow Magic – Waited 4 U

Voor een portie goeie, dreamy synthmuziek kunnen we altijd bij Slow Magic terecht. De tweede single uit zijn opkomende plaat heet ‘Waited 4 U’ en geeft ons de beats die we van de producer verwachten. Hitje! (TD)

Mark Lanegan – Floor of the ocean

Het worden weer van die heerlijk donkere herfstavonden met de nieuwe plaat ‘Phantom radio’ van onze favoriete brombeer Mark Lanegan. Afgelopen week kregen we dit eerste nummer te horen, waarin de zanger zijn kenmerkende pletwals van een stem drapeert over zowaar een drumcomputer. Ons moet hij al lang niet meer overtuigen, dus wij zijn mee. (FT)

Cold War Kids – First

Wij waren grote liefhebbers van het debuut van deze Calfornische bluesrockgroep, maar daarna zijn we ze een beetje uit het oog verloren, wat gezien hun laatste twee platen geen al te groot gemis bleek te zijn. Toch wisten ze deze week opnieuw onze aandacht te trekken met ‘First’, de tweede single uit het weldra te verschijnen ‘Hold my home’. Minder personeelswissels en meer van dat, beste Cold War Kids. (FT)

Spelletje met St.Vincent

Sinds Pukkelpop is ondergetekende helemaal gebiologeerd door het fenomeen St. Vincent. Op deze video zie je hoe een paar mensen van Rock en Sein Anne Clark confronteren met haar grootste inspiraties en ex-bands. Niet alleen hoor je zo duidelijk uit welke ingrediënten haar muziek gemaakt wordt, bijvoorbeeld de jazzfunk van Herbie Hancock en jazzrock van Steely Dan die onmiddellijk worden meegeneuried, maar kan je ook even lachen om haar gespeelde verontwaardiging als ze een obscure kerstsong van oude vriend Sufjan Stevens niet herkent. Nog een week obsessie erbij dan maar? Oké! (JVL)

Mister Lies – Deepend

Mister Lies is het eenmansproject van Nick Zanca en binnenkort krijgen we zijn tweede langspeler ‘Shadow’ voorgeschoteld op Orchid Tapes. Eerste voorbode ‘Deepend’ doet ons alvast overlopen van genot. Het is een bloedmooi, zelfreflecterend nummer met een prachtig emotionele productie. “Don’t pull me up/ I will drown happily”, klinkt het herhalend. Say no more. (AB)

Role – Holy

Voor ‘Holy’ van Role is de term nachtmuziek uitgevonden. Het is een van die typische nummers die pas tot volle ontplooiing komen na middernacht. Ontzettend donker, zelfs lichtjes bruut maar het blijft o zo effectief. De typische fluisterende, onverstaanbare vocals maken het plaatje helemaal compleet. (AB)

Lauryn Hill – Black rage (sketch)

Gezien de recente protesten in het Amerikaanse Ferguson, nadat de politie er een ongewapende Afro-Amerikaanse tiener doodschoot, besloot Lauryn Hill een eerder opgenomen nummer op de wereld los te laten. Gebruik makend van het bekende melodietje van ‘My favorite things’ uit ‘The sound of music’ legt ze het nog steeds in de maatschappij aanwezige racisme pijnlijk bloot. (AS)

QT- Hey QT

Waarschuwing: volgend nummer werkt uiterst verslavend. Sinds we het enkele maanden geleden hoorden voorbijkomen in een mix van SOPHIE, stuitert ‘Hey QT’ alleszins onweerstaanbaar vrolijk rond in onze hersenpan. Groot was onze opluchting toen het deze week eindelijk een officiële release kreeg. Niet alleen de mysterieuze producer bleek achter het nummer te zitten, ook A.G. Cook deed zijn duit in het zakje. Sterproducer Diplo zorgde voor de finishing touch. (AS)

Popcaan – Naughty girl (Dubbel Dutch hyperwine refix)

Ik luisterde dit jaar meer naar Dubbel Dutch zijn Fader-mix dan naar eender welk album. Elk nummer brengt een subtiel doch uitzinnig Caraïbische vakantiegevoel en één van de hoogtepunten uit de rood-geel-groen-gekleurde selectie was ‘s mans eigen herwerking van protégé Popcaan zijn ‘Naughy girl’. Die verscheen deze week ook eindelijk apart online. Denk aan het aloude gezegde: een Dubbel Dutch hyperwine refix in de morgen staat voor een dag zonder zorgen. (TK)