Singlereview: MØ – Kamikaze

door Thomas Konings

Nog niet zo heel lang geleden stond MØ gewoon in de AB Club, nu is ze een echte popster die met dank aan zichzelf (en misschien ook een beetje Diplo) de sprong naar de grote podia gemaakt heeft. Kan ze haar edge wel behouden op het nieuwe ‘Kamikaze’?

Anthony Brynaert: Over de nieuwe van MØ kan ik heel kort zijn: het is een totaal inspiratieloze, banale en saaie poging tot makkelijk succes. ‘Kamikaze’ tracht speels te zijn voor de jeugd, maar het resultaat is voornamelijk heel kinderachtig. Daar waar de Deense in het begin van haar carrière nog werd uitgeroepen tot een nieuw alternatief talent met leuke nummers, horen we nu enkel kant-en-klare popdeuntjes en lyrics als “Take me to the party / Kami-Kamikaze”, sad. – 1/5

Iris Wyckmans: De inleidende melodie van ‘Kamikaze’ doet denken aan de Oosterse klanken die MØ en Diplo in vorige samenwerking ‘Lean on’ zo sterk uitspeelden. Ondersteund door de luchtige synths klinkt het in dit nummer helaas meer als een zucht naar die hit waarop niemand enkele maanden geleden stil kon blijven staan. De heimwee naar de soms eerder poëtische teksten van MØ’s debuutalbum wakkert aan bij het horen van lyrics als “we go 1-2-3, ’till the end of the world, we go on ’till we die“. De onbezorgdheid en onbezonnenheid die aan het lied werden meegegeven komen al snel als simpel en straightforward over. In een interview voor BBC Radio 1 sprak de artieste over het verleggen van grenzen, maar dit fenomeen valt op deze laatste single niet te bespeuren. Meedansen op ‘Kamikaze’ zal geen probleem zijn, maar veel meer mag er ook niet verwacht worden. – 2,5/5

Thomas Konings: ‘Kamikaze’ is een ripoff van oosterse cultuur, ‘Lean on’- en ‘Where are ü now’-succes en jouw tijd. Moreel moeilijk, in de praktijk al snel vervelend en dus een nummer om te vergeten. – 2/5

Arnout Coppieters: MØ – Meu voor de vrienden – trad enkele jaren geleden in de spotlights met het excellente ‘No mythologies to follow’ waarop ze het concept bubbelkauwgompop nieuw leven inblies dankzij catchy en glitchy synths, die prima gedijden in de scherp geproducete nummers. Amper een dik jaar later staat er alweer een opvolger te trappelen. Helaas gaat het arme schaap hier toch een klein beetje de mist in. ‘Kamikaze’ is een Japanse term die zelfdestructief gedrag aanduidt. De link met de Midden-Oostengeluiden die het nummer ondersteunen is dan ook niet helemaal duidelijk. Aanstekelijk is het nog wel, maar MØ begint in plaats van een eigen geluid te ontwikkelen, steeds meer te lijken op een mix van Katy Perry en Taylor Swift, maar dan met een Oosterse touch. Op zoek naar mainstreamsucces? – 2,5/5