De Belgische muziekbodem zit vol talent, maar niet altijd komen die ruwe diamantjes meteen terecht bij het publiek dat ze verdienen. Voor het vijfde jaar al intussen bundelen we met Verse Vangst wekelijks nieuwe Belgische releases die je misschien over het hoofd zag, maar het beluisteren meer dan waard zijn. And as always: support your local scene!
Je kan alles ook handig beluisteren in onderstaande Spotifylijst.
H A S T, een van de tig bands die al een tijd mee vormgeven aan die zogenaamde new wave in Belgian jazz, plant na ‘Elegy’ uit 2019 een tweede release. Met hun debuutplaat bewees het Gentse collectief rond saxofonist Rob Banken al onomwonden dat ze de handen niet wegtrekken van een rockriff, tempowissel of experimenteel elementje hier en daar, en het lijkt erop dat de nieuwe ep die complexloze visie met plezier doortrekt. Of toch als single ‘Tuffe’ de toon bepaalt: de track bárst haast open van de gelaagdheid, met een double bass die vol grooves rond dolle saxklanken waggelt en een gitaarspel dat van vrijgevochten wild naar messcherp kordaat glijdt – en dat het liefst nog tegelijkertijd wil doen.
Wij hadden er nog nooit van gehoord, maar een kookaburra blijkt een ijsvogelsoort te zijn die ook wel lachvogel wordt genoemd. De garage fuzz die Kookaburra – de Antwerpse band dit keer – met ‘Dacelo novaguineae‘ (gewoon de Latijnse naam van de lachvogel, trouwens) verspreid, is minder lachwekkend. Nerveuze gitaren, onverstaanbare zang en een enorme dadendrang maken dit nummer behoorlijk intrigerend. (Jonas VL)
Een muzikale nachtraaf poëtischer dan Victor De Roo, je vindt er ook buiten het volledige Brussels Gewest maar moeilijk een terug. De dj en producer leverde al releases af met dichter Alex Deforce en schrijver Frederik Willem Daem, en ook aan z’n nieuwe band hangt een fijne literaire rafel. De Nooit Moede – een collectief met hier Ferre Sergeant Marnef op bas, Jente Waerzeggers op gitaar, Arthur Roels als vocalist en De Roo zelf aan drumcomputers en synths, zie ook thumbnail foto – grist de nogal donkere mosterd weg uit de postpunk en new wave van de eighties, en tóch was het techno-legende David Morley die in feite mee aan de knoppen zat bij de opnames van hun weldra te verschijnen eerste plaatje. Voor druiligere nachten die helaas nog steeds zonder dansbenen moeten bestaan. (Gilles)
Lefwerk zijn de broers Vinnie ‘Tjons’ en Niels ‘Swieso’ François. De ene levert de beats, de andere de rhymes. ‘Binnenstebuiten’ is de spiegel van het eerste jaar dat ze als Lefwerk naar buiten traden en de voorloper van hun plaat die in 2021 moet verschijnen. Swieso graaft diep naar de betekenis van nieuwe contacten, al blijkt het vooral een ambigue gegeven. De kracht van ‘Binnenstebuiten’ is de kracht van Lefwerk, namelijk de vinnige flow van Swieso en de gelaagde, krachtige composities van Tjons. Of zoals Swieso het zelf zegt: “Gij en ik, twee keer één. Niets zonder hem, doe niets alleen”. (Jonas VL)
Drums ‘n Guns veranderde in 2020 het geweer van schouder en laafde zich op ‘Hail hail’ aan (post)punk en garage indie. Nieuwe single ‘Must kill a radio’ heeft een combattief karakter, mede dankzij het licht manische in de stem van Sam Dufoor. De grootste vooruitgang boekte de band echter op melodieus vlak, waardoor ‘Must kill a radio’ zich makkelijk een weg naar je gehoorgang baant. (Jonas VL)