Arabnormal verliest zich in veelzijdigheid op zelfgetiteld debuut

door Louis Van Keymeulen

Vier jaar na het laatste album van The Hickey Underworld is Younes Faltakh terug met een nieuw project. Hij trok naar het Zweedse Stavsnäs om in de studio van, en samen met Niek Meul (ex-Das Pop) onder een nieuwe naam terug materiaal te maken. Enkele oude bekenden uit de Belgische alternative rockscène staan het duo op het podium bij. Mich Beniest (Deadsets) bezet de gitaar, Damien Vanderhasselt en Sjoerd Bruil (Millionaire) nemen gitaar, keyboard en drums op zich.

Arabnormal portretteert zichzelf als een “alternative world music, infused with post-punk”. De single ‘Scorpio’ en ‘Toy’ doen dat met creatief gebruik van het Arabisch toonsysteem in elk geval vermoeden. Jammer genoeg keert deze invloed niet genoeg terug op de rest van het album, maar verdwijnt het verder naar de achtergrond. Schreeuwende gitaren en een nog luider schreeuwende Younes Faltakh vullen deze leegte grotendeels op. Samen met het resem aan effecten dat er op de vocals worden gezet, lijkt het soms wat kakofonisch. Dit mag dan wel een artistieke keuze zijn, toch is het op tracks zoals ‘Bubble’ en ‘Bodyguard’  een ware uitdaging om de teksten te proberen ontcijferen.

De meeste tracks op het album zijn ruig van aard, maar Arabnormal deinst er niet voor terug om verschillende genres te  tackelen. Het gaat van warme funk rock op het nummer ‘Dominion’ tot een poging tot dark wave op ‘T9’. Psychedelische single ‘Digital veil’ zou bijvoorbeeld perfect kunnen plaatsnemen op een plaat van Tame Impala. De zwoele, hartige stem van Faltakh lijkt zich ook beter te lenen voor de iets zachtere, zweverige toon van het nummer. In het merendeel van de nummers  op de plaat lijkt hij echter te willen schreeuwen, waardoor zijn stem niet volledig tot z’n recht komt.

Het project van Faltakh en Meul bezit potentie, maar moet nog op zoek naar haar eigen identiteit. Ze probeert te variëren, maar de nummers lopen niet vlekkeloos in elkaar over. Het album komt over als een muzikale denktank met veel losse ideeën, maar met weinig houvast. De Arabische invalshoek zou bijvoorbeeld beter uitgewerkt kunnen worden. Desalniettemin is het gelijknamige debuut van Arabnormal een mooie aanloop voor de toekomst.