Fatima Al Qadiri schept een oase van (on)rust op ‘Medieval femme’

door Anton Creemers

Tien jaar in de business en nog steeds op het scherp van artistiek-politieke snee spelen? Wie kan het anders zijn dan de Koeweitse wereldburger Fatima Al Qadiri die eerder al Oost-Aziatische stereotypisering, Amerikaans politiegeweld en de Eerste Golfoorlog muzikaal interpreteerde? En waar kan het anders dan op het immer interessante Hyperdub? Op haar nieuwste ‘Medieval femme’ bouwen ze samen verder op de (koorts)dromerige setting van haar soundtrack van Grand Prix-Winnaar ‘Atlantique’. De typische sterke melodiën verbindt ze deze keer met krachtige, Arabische poëzie tot een knap geheel voor tragere omgevingen.

Uit haar Arabische herkomst putte de producer reeds inspiratie voor eerder werk. Op ‘Shaneera’ werkte ze rond queerness in de Golfstaten waar onderdrukking toch een bloeiende manier van leven voortbracht. ‘Medieval femme’ past thematisch in dezelfde sfeer maar werkt in een ander tijdsperiode waarin middeleeuwse, Arabische dichteressen opgesloten in weelderige tuinen dagdromend een weg naar buiten zochten. Het ‘melancholische verlangen‘ dat Al Qadiri tracht te vertalen, uit zich al in de opener en tevens titeltrack ‘Medieval femme’. De aangrijpende melodie en spacey wereld die opgezet wordt door Al Qadiri’s typische koorgeluiden sluiten aan bij eerder soundtrack-werk. Deze trend hoor je vaker in het album. Het golvende ‘Stolen kiss from a succubus’ bezorgt een gevoel van een loden hitte. Het frivole ‘Zandaq’ schept dan weer de omgeving van een lusthof.

Nummers als ‘Golden’ en ‘Tasakuba’ met een couplet van Al-Khansa knipogen dan weer met hun drone-geluid en synthesizers naar voorlopers als Vangelis. ‘Vanity’ bevindt zich op zijn beurt ergens tussen Daniel Lopatins (Oneohtrix Point Never) werk voor de Safdie-broers en de Age Of Empires II-OST. In dat laatste schuilt wel een gevaar dat duidelijker zichtbaar is op nummers als ‘A certain concubine’ en ‘Qasmuna (dreaming)’. De lijn tussen Al Qadiri’s avant-garde ideeën en banale, arabeske soundtracks voor cliché (kruisvaarders)films wordt hier vaker wel dan niet overschreden. Het album leent zich door de lome sfeer bovendien het best voor de tragere momenten in het leven. Verdwijn er bijvoorbeeld even mee in een boek of spits je oren met 100% toewijding.

Op ‘Medieval Femme’ etaleert Fatima Al Qadiri zichzelf wederom als fantastische sfeerschepster. Haar drone- en synthgeluiden, haar gebruik van vervormde koorzangen, orgels en gongen & haar manier van melodisch verslavend te werk te gaan, creëren bij tijden een knappe soundtrack voor een onbestaande film. Je moet er wel de tijd voor vrijmaken.