Is Snow Patrol niet meer dan een commercieel product voor tienermeisjes, of hebben ze toch iets extra in hun mars? De feiten spreken alvast in het voordeel van de Noord-Ieren: met ‘Fallen Empires’ leveren ze hun zesde plaat op zeventien jaar tijd af, en er lijkt nog geen spatje energie verloren te zijn gegaan.
Snow Patrol maakt geen grensverleggende muziek, met zelden gehoorde melodieën en teksten waarvan je mond gaat openvallen. Maar dat spreekt nu net in hun voordeel: hun selling point bestaat simpelweg uit mooie nummers, die wel eens een gevoelige snaar durven raken bij wie daarvoor open staat en waarbij schrijver en zanger Gary Lightbody zich niet verschuilt achter ingewikkelde beeldspraak. Een soort lightversie van Coldplay, zouden kwatongen dan wel eens durven beweren, maar in hun carrière zijn de jongens van Snow Patrol er intussen al lang in geslaagd om uit die schaduw te treden.
Het was pas bij hun derde (‘Final Straw’) en vooral hun vierde (‘Eyes Open’) plaat dat Snow Patrol echt doorbrak. Plots scoorden ze wereldhits als ‘Run’ en ‘Chasing Cars’ en groeiden ze uit tot een band die grote festivals mocht headlinen. Veel groepen zouden snel bezwijken onder de druk. Niets was minder waar in het geval van dit vijftal. Jazeker, het nieuwere werk schrééuwt om in arena’s gespeeld te worden, maar hun gevoel voor experiment bleef bewaard: denk bijvoorbeeld aan het zestien minuten durende ‘The Lightning Strike’, het afsluitende drieluik van hun vorige plaat. Voor ‘Fallen Empires’ werd aanvankelijk nog meer vernieuwing aangekondigd: we zouden er zelfs invloeden uit de technowereld op kunnen terugvinden, zo stelde Lightbody in een interview.
Toch kunnen we niet zeggen dat Snow Patrol met ‘Fallen Empires’ een totaal nieuwe weg heeft ingeslaan. Techno staat er niet op, al komt het titelnummer mits een beetje goede wil nog wat in de buurt: we horen er zowaar een vleugje LCD Soundsystem in. Algemeen beschouwd is het een album geworden dat je van Snow Patrol zou verwachten. We horen opnieuw orkestrale composities en teksten over liefde en andere dingen des levens (Ireland in the World, either north or south, zo klinkt het in het sobere ‘Lifening’). Dat hoeft geen nadeel te zijn, want de Snow Patrol formule heeft al meermaals zijn nut bewezen. Luister maar eens naar ‘Called Out In The Dark’, eerste single van de nieuwe cd. Het is een typische Snow Patrol-single, die eigenlijk niet zo gek veel verschilt van wat ze in het verleden uitbrachten. Toch zijn Lightbody en co erin geslaagd om er net dat tikkeltje diversiteit in te steken, die de song een eigenaardige aanstekelijkheids- en authenticiteitsgraad bezorgt.
Lightbody had voor het schrijven van deze plaat naar verluidt te kampen met writer’s block. Volgens hemzelf heeft dat achteraf net betere songs opgeleverd, maar dat is zeker niet altijd het geval. Een nummer als ‘The Garden Rules’ lijkt ons net iets teveel afgehaspeld volgens de standaardformule: muzikaal niet opwindend genoeg. De tekst zou net zo goed door James Blunt geschreven kunnen zijn. Oh you will never know, how much I love you so is ons net iets te voor de hand liggend. Het klopt echter dat Lightbody zijn schrijfkwaliteiten op dit album alweer net dat tikkeltje vooruit heeft gestuwd. Zo is ‘New York’, een beklijvende song over gemiste kansen, misschien wel een van de tekstuele hoogtepunten uit zijn carrière. Dat het daarnaast ook gewoon een bloedmooi nummer is, met een heerlijk beklijvende opbouw, is uiteraard mooi meegenomen.
Voor de rest excelleert Snow Patrol op ‘Fallen Empires’ wederom in larger-than-life poprock. Waar dit soort stadionmuziek bij nogal wat andere groepen na verloop van tijd inspiratieloos begint aan te voelen, is Snow Patrol erin geslaagd om opnieuw enkele fantastische songs op de wereld los te laten. Soms rockend (‘In The End’), soms iets breekbaarder (‘The President’), maar altijd vol emotie. Het zes minuten durende ‘The Symphony’ is in wezen de essentie van deze cd: smaakvolle pop waarbij Lightbody en de zijnen hun verlangen naar bombast niet uit de weg gaan, maar evenmin té hard proberen om die festivalweides te plezieren.
Het is de mix tussen een eigen sound en ontzettend aantrekkelijke, soms tearjerking melodieën die Snow Patrol wat ons betreft zo de moeite maakt. Dat is op ‘Fallen Empires’ zeker niet anders: verwacht je niet aan halsbrekende vernieuwingen, wel aan de betere mainstream poprock van het moment.
Snow Patrol live zien kan begin 2012 in Antwerpen (Lotto Arena, 29.02, info & tickets), Rotterdam (Ahoy, 01 + 02.03, info & tickets)
Album verdeeld door Universal Music