Stumbleine feat. Violet Skies – Chasing Honeybees: minder geslaagde samenwerking

door Indiestyle

Stumbleine komt op de proppen met ‘Chasing Honeybees’ en het lijkt erop dat hij een nieuwe weg wil inslaan door een beroep te doen op de stem van Violet Skies. Waarom hij voor deze samenwerking gekozen heeft om tot een weinig vernieuwend geheel te komen is niet echt duidelijk want het uiteindelijke resultaat wordt overschaduwd door wat op de eerste plaats een toegevoegde waarde had moeten zijn.

Peter Cooper, de man achter het pseudoniem, staat bekend voor zijn elektronische muziek die vaak gepaard gaat met bewerkte vocals en die zo een bijzonder atmosferisch geheel brengt. Daarenboven heeft de Britse producer geen schrik om verschillende genres te combineren, als het maar de juiste sfeer creëert. Wij herkennen daarin iets intuïtiefs dat niet altijd gepaard gaat met een of andere intellectuele of expliciete boodschap. Luisteraars kunnen gewoon de geluiden zelf binnen hun leefwereld plaatsen en er op die manier een eigen betekenis aan geven.

Om verkeerde interpretaties te vermijden en om de context duidelijk te maken: dit is zeker geen verheerlijking van Cooper. Voor ons rijst de vraagt echter waarom Stumbleine kiest om zijn kunnen te combineren met Violet Skies. Het antwoord is eigenlijk pure actie en reactie. Sommige critici vonden dat het werk van de Brit nogal repetitief werd en zagen geen rooskleurige toekomst meer voor hem in de muziekwereld. ‘Chasing Honeybees’ is met andere woorden een verwoede poging tot een game change die volgens ons helemaal niet nodig was.

Als we naar het instrumentale deel luisteren van ‘Chasing Honeybees’ kunnen we enkel de technische bekwaamheid en finesse van Peter Cooper benadrukken. ‘Just Tell Me’ heeft een prachtig uitgewerkte opbouw waar de elektrische gitaar begint met parallelle octaven die uiteindelijk versterkt worden door de basgitaar en door de diepe bassen van de piano. Je waant je net in een dromerig nummer van Sigur Rós. Helaas stort het niveau gedeeltelijk in door de stem die vaak in hetzelfde register blijft zweven en weinig variatie biedt op het vlak van toonkleur.

Het duo heeft eveneens getracht om ‘Then He Kissed Me’ van The Crystals te coveren. Ook hier rijst dezelfde vraag als op de rest van de ep: is Violet Skies werkelijk een toegevoegde waarde?

Stumbleine Facebook

Verdeeld door Konkurrent